Een dag voor ‘de grappigste dag van het jaar’ kon ik het al niet meer ontkennen of vergeten, want behalve dat wij ons schrap zetten voor de punaises op onze stoel, hebben de leerlingen ook al wat ontluikend wantrouwen. “Morgen een 40-minutenrooster omdat jullie vergaderen? Ja hoor, vast een 1-aprilgrap.” Dat zeiden wij ook toen we de datum van de vergadering door kregen, maar de baas trapte er toch niet in.
Één leerling was al zo goed voorbereid op de grappendag dat hij de dag ervoor op zijn blaadje bij datum 1 april schreef. In de war was hij niet, Hij begon gewoon extra vroeg met de grappen want erachter stond “GRAPJE 31 maart!”
Die ene datum waarvan ik elk jaar weer hoop dat hij niet op één van mijn werkdagen valt, treft mij dit jaar ook. Dus uitgeslapen om scherp te zijn en met schoenen zonder veters aan stap ik op deze 1 april de deur uit. Ik ben er klaar voor kom maar op!
Als ik aan kom op school zitten de leerlingen niet braaf in de les maar presenteren zich demonstratief op het schoolplein. Als de teamleider naar buiten loopt roepen ze allemaal “1 april!!” en gaan ze over tot de orde van de dag volgens hun verkorte rooster. Een van mijn collega’s speelt het spelletje leuk mee en laat de 21 leerlingen die hierdoor te laat komen een te-laatbriefje halen en laat ze niet meedoen met het te maken SO. Tot het einde van de les houdt hij dit vol.
Als ik mij dan uiteindelijk voor de klas waag, merk ik eigenlijk geen verschil totdat er een andere leerling voor de deur staat.
“Mevrouw, ik moet van mevrouw V. vragen of u de sleutel van de smartboards heeft gevonden. Ze heeft hem hard nodig.”
“Jongen, ik heb zo’n gevoel dat dit een 1-aprilgrapje is, want ze hebben geen sleutel.” Hij ontkent in alle toonaarden en vertelt over zijn grap met de bloedcapsule die hij nu nog van zijn gezicht aan het poetsen is. Later blijkt dat hij helemaal gelijk had om het te ontkennen, want ik was niet de gene die in de maling genomen werd maar hij.
Daarna kan ik verder met mijn les in de grapvrije klas. Aan het einde lijkt het er toch nog op dat er een poging wordt gewaagd, maar in deze trap ik graag: “mevrouw, u ziet er echt leuk uit vandaag. Nee! Het is echt geen grapje!”.
De ‘ellende’ is mij bespaart gebleven maar sommige van mijn collega’s hadden een veel zwaardere dag achter de rug bij het begin van de vergadering. In de gymzaal waren alle handgrepen met tandpasta ingesmeerd en aangezien de gymleraar, zo zegt hij zelf, uiteraard geen humor heeft, ging hij uit z’n dak en heeft flinke straffen uitgedeeld. Pas beseffende dat het 1 april is als ze zeggen “maar meneer, het is toch 1 april” als een waar acteur hield hij vol en eindigde met “vind jij dit grappig dan?”.
Nou ben ik benieuwd of de gymdocent zou kunnen lachen om de ‘Like, share en winacties’ die mijn blog vandaag sierde. En ach… Wat maakt het mij ook uit. Zoals mijn leerlingen van mij gewend zijn: als ik het maar grappig vind.