De schooldag van een docent draait om kennisoverdracht. Of in ieder geval dit is het ideaal.
De schooldag van een leerling draait om cijfers, cijfers, cijfers en nog eens cijfers.
Terwijl wij proberen de kennis van leerlingen te verrijken met volgens ons interessante informatie en hun basisvorming vorm te geven. Tegelijkertijd zitten zij enkel op school omdat het moet en om het thuisfront tevreden te stellen.
Nu scheer ik veel leerlingen over één kam. Niet helemaal eerlijk natuurlijk. Ja er zijn ook zat leerlingen die komen:
- voor het behalen van een diploma, want ze willen “niet hun hele leven achter de kassa zitten”.
- om het sociale leven (buiten twitter en ping) te onderhouden.
- omdat dit hoort en je doet wat hoort.
- omdat ze een doel in het leven hebben en ze die niet behalen zonder dat ze naar ons “gelul” hebben geluisterd.
- als onderbreking van de verslaving aan televisie, games, internet, shoppen, pingen en ga zo maar door.
- …. uhhh als er nog meer redenen zijn, laat het mij even weten met een reactie!
Er start geen les zonder dat een leerling mij, meestal al bij de deur, de magische vraag stelt:
“Heeft u de toets al nagekeken?”
En omdat ze mij kennen vullen ze hem vaak ook nog aan met:
“Vast niet.”
Het mooiste moment van mijn week is als ik dan antwoord dat ik helemaal geen toets van ze heb om na te kijken. Waarop zij niet anders kunnen antwoorden dan “ach het viel te proberen!”
Vorige week las ik een mooie tweet die aansluit bij het vragen, leuren, zeuren, etc. om cijfers:
Ik ga een T-shirt laten drukken met de tekst ‘Nee, ik heb de toets nog niet nagekeken.’ #leraarelkedaganders
Fijn! Ik ben dus niet de enige met dit probleem, maar zo anders is elke dag dus niet, want ik krijg die vraag elke les en dus ook als ik helemaal bij ben met nakijken.
Ik denk een gat in de markt zo’n shirt, elke docent wil er wel één. Want als je naar een aantal docenten luistert in de lerarenkamer of op sociale media hoor je hoe vaak ze bezig zijn met cijfers geven. Wat bij mij de vraag oproept: zijn we niet veel te veel bezig met cijfers?
De leerling ontvangt elke dag cijfers en leert om zo hoog mogelijk cijfers te halen zodat thuisfront ook weer blij is met de cijfers (en ze een leuk zakcentje kunnen ophalen met hun rapport?). Docent is elke dag bezig met cijfers geven, toetsen maken om cijfers uit te halen en leerlingen te beoordelen op basis van de cijfers.
Cijfers, cijfers, cijfers en nog eens cijfers. En tegelijkertijd worden wij weer beoordeeld of afgestraft op basis van de cijfers die wij zelf geven en dat wordt weer verwerkt in cijfers. Pff…. Vermoeiend!
Nu weten álle leerlingen die van mij les hebben dat ik nakijken niet leuk vind, maar dat ik mijn best doe. Toch kost het mij soms net iets meer tijd dan mijn collega’s, vandaar de “vast niet” die eerder voorbij kwam. Ik gebruik dit blog niet om te zorgen dat ik nooit meer hoef na te kijken, er is nou eenmaal een gebrek aan beter én cijfers geven is zelfs wettelijk verplicht (!!).
Hier kwam ik achter bij de voorbereiding van dit blog. Zie onderstaande tekst van wikipedia.
In Nederland is wettelijk vastgelegd, dat op scholen en universiteiten werk van leerlingen en studenten wordt beoordeeld door middel van de getallen 1 tot en met 10. Men tracht hiermee een zo objectief mogelijk beoordelingssysteem te verkrijgen. Ondanks de wettelijke bepaling dat de beoordelingen worden uitgedrukt als geheel getal, wordt hiervan wel afgeweken door behalve het cijfer 10, de beoordelingen uit te drukken als decimaal getal met één cijfer achter de komma. Men meent daarmee genuanceerder te kunnen beoordelen en er ontstaan minder problemen bij het afronden van gemiddelden, hoewel de wet ook hier regels voor geeft.
Dus cijfers geven is wettelijk geregeld en we wijken daar al stiekem van af door (hoe durven we!) decimalen te gebruiken om te nuanceren.
Toen ik dit las moest ik terug denken aan de Actua opdracht van mijn neefje van twee weken geleden. Stukjes uit de krant lezen, knippen en korte presentatie voorbereiden. Mijn neefje serieus als hij is heeft samen met mijn zus en zijn eigen moeder heel erg zijn best gedaan. Het resultaat was goed, heel erg goed. Juf had eigenlijk niets aan te merken, het was helemaal goed zo. Dus werd het een 9,5! PARDON?! Dit wordt een boete voor de juf, wetsovertreding. Of niet soms?
Reden om de betekenis van deze cijfers te bekijken, even die illegale decimalen buiten beschouwing gelaten. Wederom van wikipedia:
In Nederland hebben de schoolcijfers de volgende betekenis:
cijfer – betekenis
10 – uitstekend
9 – zeer goed
8 – goed
7 – ruim voldoende
6 – voldoende
5 – twijfelachtig
4 – onvoldoende
3 – ruim onvoldoende
2 – slecht
1 – zeer slecht
Oeps! Juf van neefje. Niets aan te merken op de presentatie, dus geven we: een zeer goed en een beetje (½). Want nee, een tien (uitstekend) geven we niet voor deze opdracht. Met andere woorden lieve kindjes: uitstekend zullen jullie niet halen, maar ach zeer goed is toch ook leuk? Als dat geen mooie les is voor de kids uit groep 6!
De volgende keer zal ik tijdens het nakijken hier aan terug denken en als een leerling tegen mij zegt als hij een vijf terug kijkt:
“Net geen voldoende!”
Kan mijn enige goede antwoord zijn. Het is ook niet onvoldoende, het is twijfelachtig……. Wellicht moet ik ook meer tienen uitdelen want ik heb zat leerlingen die het uitstekend doen, maar toch net een foutje maken. Is dat dan geen tien meer waard, maar één foutje op een toets is toch uitstekend?
Mijn conclusie: ingewikkeld al die cijfers. Wij beoordelen leerlingen met cijfers, leerlingen en ouders beoordelen de school met cijfers, de inspectie hangt ook weer overal cijfers aan als ze bij ons op bezoek komen. Waar is dit eigenlijk allemaal goed voor?
Schoolcijfers als beoordeling maken het mogelijk, al dan niet terecht, gemiddelden te berekenen, waarmee een beeld verkregen wordt hoe gepresteerd wordt over een langere periode of voor meerdere onderdelen.
Ahh, nu snap ik het! Het gaat eigenlijk allemaal alleen maar om het gemiddelde, als ik Wikipedia moet geloven. Wat fijn dat ze zelf de kern van de zaak al aan geven in de zin, met de woorden: al dan niet terecht. Want dat is na afloop mijn idee over cijfers: al dan niet terecht, we doen het toch, want het hoort en wat hoort dat doe je en ach… we weten ook niets beters! Misschien dan toch maar overstappen op iets wat we/ze ondertussen gewend zijn, we liken of we disliken. Lekker makkelijk met een stempel, ben ik ook lekker snel klaar! Meer tijd om op te bezuinigen 😉
Bedenk dat dit een blog met een knipoog is. Neem dit vooral allemaal niet te serieus, dat doen mijn leerlingen ook nooit als ik iets zeg.
