Dag 172 – “Worthless”
Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van woensdag 27 januari.
Je eigen tijd indelen, zelf een planning maken en kunnen bepalen wanneer je wel of niet werkt is natuurlijk ideaal. Omdat veel van mijn lessen en andere werkzaamheden weg zijn gevallen door de lockdown, heb ik meer geclusterde werktijd dan voorheen. Op woensdag heb ik zelfs de hele dag een thuiswerkdag, ’s ochtends één standaard lockdown vergadering en voor de rest bepaal ik zelf waar ik aan werk, hoelang en hoe.
Toen ik een aantal jaar geleden begon met één ‘kanoordag’ was dat wel even wennen ten opzichte van de vier dagen waarin ik werd geleid door een lesrooster en van bel tot bel mij verteld werd wat ik moest doen. Taken afronden deed je tussen de lessen door en de afhandeling van de lessen deed je even snel daarna. Nakijken werd daardoor voor mij vaak avondwerk.
De donderdag waren daarom de eerste maanden, misschien wel jaren, flink wennen voor mij. Nu weet ik niet beter maar voelt het toch weer anders. Op woensdag is namelijk niet de dag dat ik werk voor de overkoepelende organisatie, het is mijn ‘schooldag’. Door allerlei taken heb ik genoeg werk om de woensdag mee te vullen, thuis want dat is nu de norm als je niets op school te zoeken hebt.
Misschien dat het juist de factor thuis is die het verschil maakt. Na zo’n werkdag heb ik een heel nutteloos gevoel. Wat heb ik nou gedaan? Wat heb ik opgeleverd? Hoe heb ik mijn tijd benut? Het voelt voor mij dan echt alsof ik niets gedaan heb, terwijl ik de hele dag gewerkt heb. Sterker nog, ik ben minder afgeleid, maak geen praatje bij het koffiezetapparaat, kom niemand tegen op de gang, krijg veel minder vragen dan op school én ik vergeet vaak pauze te houden. Het is dat vriendlief elke dag thuiswerkt en we op mijn thuis-dagen onze lunchpauzes inplannen.
Het werd voor dus tijd voor grip op mijn werk en de bijbehorende taken voor een succeservaring in plaats van dat nutteloze gevoel. Dus vanaf vandaag werk ik met een duidelijke takenlijst met prioritering en categorieën. Deze had ik al en na even goed (digitaal) afstoffen kon hij weer in gebruik genomen worden. Ik start de dag met klusjes van mijn verschillende taken op ‘mijn dag’ te zetten om gedurende de dag steeds een vinkje te kunnen zetten.
Het geluidje als je iets afrond is al een beloning, maar met name de slinkende lijst geeft een gevoel van voldoening. Daardoor kon ik vandaag tevreden terug kijken op een geslaagde dag, want ik had bewijs voor mezelf van het gedane werk. No more feeling worthless. Stiekem deed ik toch wel iets, tijdens het werken.
I’m feeling worthless
Worthless
Worthless
Worthless
Worthless
Worthless
I’m feeling useless
Useless
Useless
Useless
Useless
I’m feeling worthless
Worthless
All my life, I’m gonna work there
Worst place
All I wanted was some work space
First place
Life wasn’t fair on my birthday
Oh hurt me
I’m feeling worthless
Worthless
Worthless
Worthless
I’m feeling worthless
Worthless
Worth-
There’s no worth (nah)
I was sitting down, eyes above on the clouds
Praying to myself, find a way to get out
Trapped in the quicksand, every time I try, I go down
Failure I must withstand, one day I shall climb but for now
I’m feeling worthless
De liedjes luisteren doe je hier: https://open.spotify.com/track/59JqOzzB5EpLEcpWq1wd34?si=zCNF-sf5ShCFwAZC88JitQ
De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A