Dag 133 – “Back on the streets”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van donderdag 19 november.

Mijn fiets- en wandelleidinggevende is al een tijdje uit de running, zo gezegd. Toen dat plotseling gebeurde, was dat best even heftig. Het fundament van onze school viel opeens weg. Alle ontwikkelingen en het runnen van de school, waren op hem gebouwd. Aangezien hij de laatste jaren in zijn eentje de schoolleiding was en we pas een paar maanden aan het wennen waren aan de trainee schoolleider, lag uiteindelijk nog alle verantwoordelijkheid bij hem

We waren allen gewend om bij hem aan te kloppen.Voor een praatje, een echt gesprek, inhoudelijk sparren of dromen over de toekomst. Hij kende de zakelijke, visionaire en menselijke kant van de school en het personeel door en door.

In het veranderingsproces waar we in zaten, zit je daar niet op te wachten. In de coronatijd waar we in zaten, met veel extra werk om de school te draaien met continu uitvallend personeel, zit je daar niet op te wachten. Op menselijk vlak, zit je daar niet op te wachten. Voor het proces wat ik in moet met mijn opleiding, zit je daar niet op te wachten. Maar dit zijn dingen die gebeuren, waar je geen grip op hebt en wat nou zal uitkomen.

Van regelmatig appen over onderwijs, over onze school en het uitwisselen van goede ideeen gingen we plotseling naar radiostilte. Naar huis fietsen deed ik nu vaker alleen, of met een nieuwe collega op een oude elektrische fietsen of met mijn ‘oude’ collegaa op haar nieuwe elektrische fiets. Hoe dan ook was het de laatste maanden harder trappen dan ik gewend was, terwijl hij toch altijd op de racefiets kwam.

Het wandelen en dromen over de toekomst van de scholen, was er ook niet meer. En hoewel ik met de trainee het goed kan vinden en leuk met hem kan kletsen, is het niet hetzelfde. Al is het maar omdat we elkaar korter kennen, we op een ander inhoudelijk niveau connecten én hij het ook opeens veel drukker had dan eigenlijk gewenst is.

De laatste weken hoorden we af en toe weer iets, liet de leidinggevende af en toe zijn gezicht weer zien en kreeg ik weer appjes met vragen. Elke week ietsjes meer en elke week iets inhoudelijker. Vorige week gingen we voor het eerst weer wandelen, ik wat afwachtend en vooral luisterend. Hij toch voornamelijk pratend over de school en hoe hij dingen voor zich ziet. We praten, overleggen nauwelijks over de route, eten een speculaasje en genieten beide van het moment en herfstzonnetje.

Vandaag was het pokkenweer, of herfstweer zoals mensen het dan noemen. Het regende hard. Ik kreeg een appje, zoals ik altijd gewend was als ik op donderdag even niet op school was: “ben je op school?”. Normaal omdat hij op school iets aan mij wilde vragen, nu om te vertellen dat het om half één droog zal zijn.

We stappen de deur uit, en het lopen en praten gaat op automatische piloot en zeggen passerende leerlingen gedag. Ook ik laat al wat meer mijn mening horen en we gaan al wat inhoudelijker in op het huidige reilen en zeilen in de school. De balans lijkt te wederkeren, we’re back on the streets again.

De wandeling kwam als geroepen, op de dag dat ik thuiswerk waar ik toch moeite heb met fit blijven. Met een big rock dat op mij ligt te wachten om aangepakt te worden, neem ik met alle liefde een pauze. We lopen sneller dan vorige week, snijden lastigere onderwerpen aan en zijn voordat we het weten weer op de eindbestemming, het einde van een rondje, als dat bestaat.

“Milou, we zijn er weer, maar we zijn nog niet klaar.”

Een perfecte samenvatting van het moment, van hoe we ons voelen, we zijn er weer, back in the streets again, beide met de kop in de school, maar we zijn er nog lang niet klaar. We besluiten verder te wandelen, zoals we binnenkort besluiten op school, beide, weer vol aan de bak te gaan. Nothing can stop us, we’re back on the streets again.

We’ve been out in the cold

Trying to get in

We’ve been ripped off and rolled

Heads in a spin

Nothing can stop us breaking through

Finding our way back home to you

Standing alone in the fight

You’ve never been out of our sight

We’re back on the streets again

We’re back on our feet again

Out of the night

Into the light

We’re back on our feet again

We’re back, we’re back on the streets again

We’re back, we’re back on the streets again

Caught in a crossfire

No-one can win

They bled off the power

Our spirit within

Standing our ground

We’re digging in

This time round

We’re gonna win

The banners are flying high

We’re reaching for the sky

We’re back on the streets again

We’re back on our feet again

Out of the night

Into the light

We’re back on our feet again

We’re back, we’re back on the streets again

We’re back, we’re back on the streets again

Het liedje luisteren doe je hier:

https://link.tospotify.com/fKIwdCD6xbb

De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *