Dag 124 – “Take it easy”
Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van vrijdag 6 november.
Na gisteravond zou het fijn zijn om gewoon een lesdag te hebben. Gewoon gewoon. Niets bijzonders. Ik had geen normale lessen, maar ook geen intensieve dag en slechts een enkele videovergadering, pas later in de middag.
’s Ochtends kom ik moeilijk op gang maar mag ik gelukkig tijdens het surveilleren bij CITO-toetsen nog even relaxen. De tafels staan ver uit elkaar en hulp hebben de leerlingen niet nodig. Ik hoef nauwelijks rond te lopen en zit rustig met mijn mondkapje op, een afspraak tijdens toetsen, aan mijn bureau.
Ik werk niet, tijdens dit werkje. Ik ben. Meer niet. And I love it, voor eventjes. Ik ben namelijk nog steeds mezelf, ook als ik me niet topfit voel en wordt onrustig. Ik observeer de leerlingen en loop langs bij een leerling die het niet lukt om aan de slag te gaan, probeer hem op weg te helpen waar ik kan.
Een ander plekje. Bemoedigende woorden. Tijdens de eerste toets, of gedurende de tweede toets, hij lijkt niet veel verder te komen dan uit het raam staren. Ik ben duidelijk niet de enige die er niet helemaal bij is. Ondertussen zijn er aan de andere kant van het lokaal al diverse leerlingen klaar en hebben ze ook hun leesboek uit, op mijn tip (gejat van een collega) om het boek nu op z’n Arabisch te lezen (van achter naar voor, van rechts naar links is het verhaal immers totaal anders), gaan ze niet in en worden de ogen gesloten en belanden de hoofden op tafel.
Aan het einde van de ochtend heeft de hele klas alle CITO-toetsen van de week af, ja, hij ook, en start voor hun het weekend. We halen de naamstickers van de tafels, zetten alle tafels netjes terug en maken we een geintje heen en weer. De klas die ik niet ken, stormt het lokaal uit, het weekend tegemoet en de dag is nog niet eens halverwege.
Daarna mag ik genieten van een-op-een mentorgesprekjes. Iets wat we minimaal twee keer per schooljaar doen en wat echt fijn is, elke leerling voor 15 minuten spreken en ook relaxt te kunnen kletsen. Elkaar beter leren kennen, meer horen over hoe ze leven en leren en afspraken maken voor de toekomst. Bijna alle gesprekken lopen als vanzelf, slechts bij enkele leerlingen moeten je echt leuren en sleuren, trekken en dreggen.
Een relaxte dag, met relaxte werkzaamheden, sluiten we relaxt af. Ik overleg wat in de sectie, bereid het onderwijs van volgende week voor en zie langzaam iedereen vertrekken. Met nog een paar collega’s en enkele leerlingen in het gebouw komt het weekend dichterbij. Als een collega klaar is na een monsterzit met gesprekken kan ze alleen maar zeggen: “waar zijn de frikandellen!”.
De conciërge had haar frikandellen beloofd maar is zelf ook weggegaan toen hij zag dat bijna iedereen al weg was. Maar wij niet en we lieten ons niet tegenhouden. De frikandellen gaan in de oven en met twee andere collega’s werd dat een heel avontuur.
We sluiten de week af met cola, chips, bitterballen en goede gesprekken. Voordat je het weet is het al tegen zessen als je op de fiets stapt naar huis. Als ik aan kom fietsen bij het steegje achter mijn huis, staat mijn leerling en tevens buurjongen op de stoep. “Komt u nu pas uit school?”, als ik bevestig kijkt hij mij ongelovig aan. “Niet! Echt? Maar alleen mevrouw B. en meneer de W. waren er nog toen ik weg ging…”.
“Dus u was echt tot nu op school? Dat is echt laat.”
“Ik heb niet de hele tijd gewerkt hoor.”
“Oh, ik dacht al!”
Laat thuis, maar toch een ontspannen dag. Een afwisselende baan. Taking it easy.
Take your time, take your time, take your time
No need to worry
Take it easy, take it easy , take it easy
No need to worry
No slippin’, no slidin’, no bumpin’, no
I ride into town
If you fall from the race, it’s no disgrace
Just pick yourself from off the ground
Take your time, take it easy, take your time
No need to worry
Take it easy, take it easy , take it easy
No need to worry
For the road is rough
And don’t you, don’t you, ever get stuck
But take your time, take it easy, take your time
No need to worry, yeah, no, no, no, no, no
Take it easy, take it easy , take it easy
No need to worry
Take your time, take your time, take your time
No need to worry
For the road is rough
And don’t you, don’t you, ever get stuck
Take your time, take it easy, take you time
No need to worry
(No matter worry yourself)
Take your time, take it easy, take your time
No need to worry
(No matter worry yourself)