Dag 5 – “Ademnood”

Een zucht van verlichting. Letterlijk. Na een dag thuis werken, ging ik weer naar mijn kantoortje van deze week. Letterlijk op adem komen. Na een dag in huis, met twee katten waar ik in principe allergisch voor ben, kon ik op adem komen op school.

Weer gezellig kunnen kletsen tijdens het werken. Op adem komen. Minder vergaderingen, en omdat je die video doet, ga je woorden gebruiken als meetings, conference calls of in het kort calls. Meer vrijheid voor wat klusjes. Op adem komen. En niet te vergeten, 2 collega’s hadden koek mee – zo zijn we de week rond. Op adem komen.

Sparren over de lessen die ik nog moet ontwerpen, deadline niet gehaald. Maar wel in zo’n 24 uur voor 113 groepen digitale klaslokalen aangemaakt, allemaal aangevraagd door collega’s zelf, collega’s die de stap dus durven te zetten.

Bijna klaar voor volgende week, maar eerst iedereen lekker op adem komen. Ook al is dat tijdens het ontwerpen van mijn lessen. Vandaag schreef ik richtlijnen, tips, adviezen voor collega’s, ik noem ze welzijnsrichtlijnen. Richtlijnen als houd je aan werkuren, deel je tijd in, neem pauzes, zorg voor voldoende frisse lucht, dingen die ik zelf bijna allemaal niet gehaald heb deze week, maar welke ik iedereen aanraad. Ik ben nog lang niet in ademnood, klaar voor de lange adem. Die lessen komen er wel op tijd, net zoals het nakijkwerk en de rust, die komt ook wel.

Nu kijk ik gewoon content terug op de week, de stappen die zijn gezet door mijn collega’s en leerlingen en dat ik de week toch met twee collega’s in een mini-vrijmibo kan afsluiten. Zucht van verlichting. Hopen dat het blijft, de gedachte van een lockdown zorgt nu al voor wat ademnood.

Fijn weekend allemaal! Met wat rust, adem en natuurlijk koek.