Voor mij is mee gaan met de tijd, of in ieder geval op de hoogte zijn van de tijd en bijbehorende nieuwigheden en trends, iets natuurlijks. Het hoort er voor mij bij, ik denk daar niet over na. Het gebeurt.
Afgelopen vakantie werd ik er af en toe aan herinnert dat ik daardoor dingen weet die misschien niet iedereen weet. Zo verbaasde een collega zich tijdens het Kerstgala er over dat ik op alle muziek die gedraaid werd kon dansen maar ook nog mee kon zingen, het was hem zo erg bij gebleven dat hij mij vandaag, twee weken later dus, begroette met “Dancing Queen” en mij met veel vraagtekens in de ogen voor zich zag staan omdat ik geen idee had waar hij op doelde. Totdat hij naar die avond verwees en er een kwartje viel.
Tijdens de jaarwisseling vertelde iemand dat ze ontdekt had dat als ze “happy new year” naar iemand stuurde er opeens vuurwerk tevoorschijn kwam, zodat ik haar vervolgens helemaal kon uitleggen hoe ze dit ook op andere manieren kan doen en welke effecten er nog meer allemaal mogelijk waren.
Krijg ik regelmatig de vraag op een feest hoe het tegenwoordig hip is om te dansen, en verbaasde blikken als ik een liedje wel ken en zij allemaal niet.
En vanavond was de afsluiter van twee weken vol met gezelligheid (of zoals een leerling zei “u heeft echt vet veel gedaan deze vakantie”), Driekoningen. Ook deze feestdag voor het eerst gevierd en ik was dus op visite. Het gesprek kwam op de stickers/emoji’s die mensen met een iPhone van zichzelf kunnen maken, vorige week had ik ze laten zien dat je die ook gekke bekken kan laten trekken door dat zelf te doen of het figuurtje kan laten praten door zelf te praten en zo te versturen naar iemand.
Als vervolg daarop vertelde een man over zijn avontuur met Snapchat (paar mensen om ons heen waren toen de draad al kwijt). Hij had alle leuke fotomogelijkheden (filters) uitgeprobeerd om te kijken wat de app nou allemaal kon, totdat hij later een berichtje van zijn nichtje kreeg of hij wel door had dat hij al die foto’s ook geplaatst had. Niet dus.
Hij demonstreerde al die leuke mogelijkheden en ondertussen kreeg ik de vragen; wie zien dit dan, hoe lang kan je het zien, blijft het online, wat doen leerlingen daarmee, wat? hebben alle leerlingen een iPad in de klas, wat doe je dan als ze dit doen tijdens de les. En zo werd het een mini college SnapChat.
Toen sloot een vriendin van mij het college mooi af: “zie je, en daarom weten wij dat we altijd bij Milou moeten zijn over alles wat hip is en hoe het werkt.”
Ik had daar nog nooit zo over nagedacht, die kids houden mij meer bij de tijd dan ik door had. Ik zie het nu opeens aan leeftijdgenoten. Kortom, op 6 januari wens ik jullie daarom alsnog het beste voor het nieuwe jaar. Een jaar waar we hopelijk allemaal weer veel leren (daar ben je immers nooit te oud voor, leven lang leren), mijn leerlingen wat van mij leren, ik veel van mijn leerlingen leer en ik weer veel levenslesjes met jullie mag delen. Zo blijven we allemaal bij de tijd!
Go 2020!