Toen ik bedacht in 5 atheneum dat ik voor de klas wilde vroegen veel mensen: “lijkt je dat niet saai, elk jaar weer hetzelfde riedeltje?”. Naïef als ik was dacht ik dit misschien ook, daarom was de verwachting dat ik wel voor de bovenbouw van havo/vwo terecht zou komen. Iets hoger niveau, dus ook meer uitdaging?
Nu werk ik op het vmbo en voornamelijk in de onderbouw.
Uitdaging? Meer dan genoeg.
Elk jaar hetzelfde? Mooi niet dus…
Wat je al snel leert in het onderwijs is dat: elk jaar, elke maand, elke dag, elk uur, elke minuut en ook elke week anders is. Deze week valt helemaal op en krijgt van mij het etiket: rare week!
Vorige week hadden we vakantie, een week meivakantie. Één week maar? Ja, één week. Sommige scholen zetten de vrij inzetbare dagen in tussen deze vakantie en de Hemelvaart van aanstaande donderdag. Wij niet. Hierdoor hebben wij dus een week van drie dagen na een heerlijke vakantie en dan alweer Hemelvaartweekend. Heeft ook wel zijn voordelen, maar het wordt daardoor wel een rare week.
Maandagmorgen, einde van het eerste lesuur (omstreeks negen uur ’s ochtends dus), een les die ik afsluit met “goed gewerkt jongens en alvast een fijn weekend!”. Geen klas zag ik meerdere dagen deze week, waardoor ik bijna elke les kon afsluiten met een dergelijke wens. Dat is raar, net begonnen en je praat alweer over het weekend.
Één leerling begreep er daardoor niets meer van en vroeg dan ook welke dag van de week het dan wel niet was. Het voelde voor hem dus al niet meer als een maandag. De leerlingen begrijpen überhaupt niet waarom zij wel naar school moeten en leerlingen van sommige andere scholen niet.
“Mevrouw, al mijn vrienden lachen mij uit omdat ik wél naar school moet vandaag?”
“Ach, over een paar weken lach jij hun lekker uit als zij naar school moeten en wij lekker vrij zijn”
En ach dat is ook wel weer leuk toch? Ander groot voordeel van deze rare week? Ik kan dit bericht afsluiten door jullie allemaal een fijn weekend te wensen, maak er wat moois van!
Ook te lezen op dichtbij.nl.