Leerling (14 jaar): “Ik heb medelijden met het getal 1. Als je 1 x 1 x 1 doet… blijft het 1! Dat is toch zielig! Hij kan niet vermenigvuldigen.” Ik: “Je kan ook zeggen dat 1 altijd zichzelf blijft.” Leerling: “Het is zielig. Hij is de enige. … Oh nee, dit is ook zo voor 0.”
Ik: Negen mensen hebben het huiswerk gemaakt. Het is eigenlijk om te huilen. N. (14 jaar): Heeft u gehuild mevrouw? Ik: Nee, ik ben over iets anders gaan nadenken. N.: Wilt u het dan ook niet vertellen, dat is zo zielig.
Ik: Negen mensen hebben het huiswerk gemaakt. Het is eigenlijk om te huilen. N. (14 jaar): Heeft u gehuild mevrouw? Ik: Nee, ik ben over iets anders gaan nadenken. N.: Wilt u het dan ook niet vertellen, dat is zo zielig.