P. (13 jaar): Ik ga later gewoon hier wonen. M. (13 jaar): Nee joh, ik blijf gewoon in Nederland wonen hoor! R. (13 jaar): Dit is Nederland. M. : Nee man, het heet hier toch geen Nederland? Het heet Texel! R. : Bij ons heet het toch ook geen Nederland maar Aalsmeer?!
P. (13 jaar): Ik ga later gewoon hier wonen. M. (13 jaar): Nee joh, ik blijf gewoon in Nederland wonen hoor! R. (13 jaar): Dit is Nederland. M. : Nee man, het heet hier toch geen Nederland? Het heet Texel! R. : Bij ons heet het toch ook geen Nederland maar Aalsmeer?!
B. (14 jaar): Mevrouw, ik weet waar u woont! Ik: Toevallig, ik weet dat ook. B.: Ik fietste langs, u heeft witte muren. Ik: Nee, eerder onbehandeld beton… B.: Dat weet ik maar dat vond ik niet netjes om te zeggen!
B. (14 jaar): Mevrouw, ik weet waar u woont! Ik: Toevallig, ik weet dat ook. B.: Ik fietste langs, u heeft witte muren. Ik: Nee, eerder onbehandeld beton… B.: Dat weet ik maar dat vond ik niet netjes om te zeggen!
Dichtbij huis We, nou eigenlijk alleen ik, willen beginnen aan een toets. Boeken weg. Tafels uit elkaar. Monden dicht. Dan steekt een leerling haar vinger op, en ja ze mag even wat vragen. “Mevrouw, gaf u dit weekend thuis een feestje?” Rare vraag? Wellicht wel, maar ik ben het gewend. Ik woon dichtbij mijn werk. Of werk ik nou dichtbij[…]
Dichtbij huis We, nou eigenlijk alleen ik, willen beginnen aan een toets. Boeken weg. Tafels uit elkaar. Monden dicht. Dan steekt een leerling haar vinger op, en ja ze mag even wat vragen. “Mevrouw, gaf u dit weekend thuis een feestje?” Rare vraag? Wellicht wel, maar ik ben het gewend. Ik woon dichtbij mijn werk. Of werk ik nou dichtbij[…]