Dit verhaal hoort bij vrijdag 11 september Dag 89 – “Slipping through my fingers” Het is altijd een pijnlijk puntje in onderwijsland, als ouders zich ‘bemoeien’ (bij gebrek aan neutraler woord) bij ‘evaluaties’ van de docent, genomen maatregelen, gegeven straffen, behaalde cijfers, uitgedeelde adviezen, het kan allemaal. Ik heb over het algemeen prima contact met ouders, ik heb weinig nare[…]

Ga verder met lezen …

Leerling I. (13 jaar): “Kan je straf krijgen voor iets wat je niet gedaan hebt?” Ik: “Als het je huiswerk is wel ja.” Leerling I. baalt zichtbaar dat ik haar truc meteen doorhad: “Ahhh nee!”

Ga verder met lezen …

Leerling S. (13 jaar): Mevrouw, u moet hem een extra uur wiskunde geven!! Hij heeft mn tas afgepakt. Ik: Wat raar, iemand die jouw tas afpakt wil je toch niet belonen? Een uur extra wiskunde is toch een cadeautje. Leerling S.: Dat is waar, maar doe toch maar. Hij vindt het misschien wel erg.

Ga verder met lezen …

Ik: De toets is begonnen dus we zijn helemaal stil. Je wil thuis niet moeten uitleggen dat je een één hebt gehaald omdat je jouw mond niet kon houden. Leerling Q. (14 jaar): Dat zouden mijn ouders wel snappen, ze kennen mij.

Ga verder met lezen …

Cadeautje

Ik: Als jullie nu niet aan het werk gaan, krijgen jullie een extra paragraaf als huiswerk mee. B. (15 jaar): Oh nee, hoeft niet hoor. Ik: Het klinkt als een straf, maar het is eigenlijk een cadeautje. Dan leer je juist extra veel! B.: Nee echt dat hoeft niet. Ik: Hoe erger je het vindt, hoe groter de kans dat[…]

Ga verder met lezen …

Cadeautje

Ik: Als jullie nu niet aan het werk gaan, krijgen jullie een extra paragraaf als huiswerk mee. B. (15 jaar): Oh nee, hoeft niet hoor. Ik: Het klinkt als een straf, maar het is eigenlijk een cadeautje. Dan leer je juist extra veel! B.: Nee echt dat hoeft niet. Ik: Hoe erger je het vindt, hoe groter de kans dat[…]

Ga verder met lezen …