Dag 165 – “Space Oddity (“Ground Control to Major Tom”)”
Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van maandag 18 januari.
“This is Ground Control to Major Tom”, ik hoor de tekst van Space Oddity in mijn hoofd als ik mijn lokaal klaar maak voor poging twee. Voor het weekend moest ik het lokaal nog inrichten zodat maar de helft van de leerlingen er in past. Nu staan de stoelen zoals ik wil, liggen de Binas-boekjes nog klaar op tafels en staat mijn lopend-bureau al klaar in de tussendeur van ‘mijn’ twee lokalen. Omdat ik al enige voor deze opstelling heb gekozen staat ook alles zoals ik het de vorige keer achterliet.
In het weekend heb ik natuurlijk hard nagedacht over mogelijke verbeteringen. Vrijdag kreeg ik mijn beeld zichtbaar op beide borden in de lokalen, maar improviseren lukte mij niet. Even snel een dia toevoegen op mijn presentatie-iPad ging moeizaam door de manier van het scherm delen. Dan maar de camera gebruiken kan ook niet omdat je niet je scherm kan delen in een ‘vergadering’, en verbonden zijn op de AppleTV én de camera kan gebruiken tegelijkertijd.
Ik had dus een uitdaging voor mij en de oplossing was simpel, relatief gezien dan. Ik hoefde geen devices toe te voegen, ik moest wel husselen met mijn apparaten. De laptop kwam op mijn sta-bureau, de iPads naast mij, ieder verbonden met hun ‘eigen’ tv en bijbehorende AppleTV. Vergaderingetje starten, alle apparaten joinen en daarna verbinden met de AppleTV. In die volgorde want als ik eerst verbind met de tv’s valt opeens mijn internet weg en kan ik niet meer verbinden met de ‘vergadering’. Gek genoeg blijven de beelden wel verversen als het internet lijkt weg te vallen na het maken van de connectie met de iPad en de tv, soms wat vertraagd maar het lukt wel.
Een ander deel van de oplossing zat in mijn voorbereiding, het blijkt nog belangrijk om de presentatie goed in elkaar te hebben zitten. Dus steek ik daar nog meer tijd in. Elke dia moet, in mijn ogen, al helemaal kloppen en er moeten al dia’s klaar staan voor improvisatie, opdrachten die de leerlingen willen nabespreken bijvoorbeeld. Alle oefenopgaven schud ik vanaf vandaag niet meer uit mijn mouw maar staan al helemaal klaar, met uitwerking, in mijn presentatie.
Het heeft effect, de techniek werkt vandaag vóór mij, in plaats van tegen mij. Technisch verloopt de les al veel soepeler dan de lessen van 3 dagen geleden. Een weekend verschil, een werkdag verschil, een wereld verschil. Al mijn klas-4-collega’s zijn vanaf vandaag ook zoekende, ook zij begeven zich vanaf vandaag op een nieuw territorium, lesgeven in twee lokalen of in als lokaal-ingerichte-aula. Dus als collega’s geïnteresseerd vragen of ik mijn opstelling aanraad aan ze, zeg ik keihard nee.
Alles wat ik hierboven beschrijf klinkt misschien makkelijk, maar bevat op een tiental plekken een technische uitdaging. Dankzij mijn ervaringen met iPads, AppleTV’s én Teams, kan ik hem aan. Al scheelde dat ook weinig. Ook nu kost de opstelling klaar zetten mij wel bijna tien minuten omdat elk onderdeel nét niet écht meewerkt.
Daardoor voel ik me als Ground Control die contact opneemt met de fictieve astronaut Major Tom, in het leven geroepen door David Bowie. Ik sta in mijn Houston, de schermen en knoppen te bedienen. De iPads vullen helaas niet het hele beeld dus zoom ik meerdere malen op de twee iPads de schermen even in zodat leerlingen het beter kunnen lezen, zo goochel ik tijdens een les van 75 minuten zeer regelmatig op mijn laptop en in Teams om de presentatie en het delen soepel te laten verlopen.
Continu speelt de zin “Houston, we have a problem” door mijn hoofd, zonder dat hij vandaag nodig is. De schermen in mijn lokaal, het gaat goed. De leerlingen kúnnen in beide lokalen actief mee doen. De leerlingen die thuis zitten verrassen mij af en toe ook door hun stem te laten horen als ik een vraag stel aan de hele klas. “Your circuit’s dead, there’s something wrong. Can you hear me, Major Tom?”, gelukkig, mijn verbinding bleef. De wereld ziet er wel anders uit vanaf hier, de helft van de groep kijk ik in de ogen, de andere helft zie ik vanaf hun rug. “Now it’s time to leave the capsule if you dare. ‘This is Major Tom to Ground Control, I’m stepping through the door, And I’m floating in a most peculiar way, And the stars look very different today’.”.
Ik kijk naar mijn eigen Ground Control en kan vandaag tevreden zijn.
Ground Control to Major Tom
Ground Control to Major Tom
Take your protein pills and put your helmet on
Ground Control to Major Tom (ten, nine, eight, seven, six)
Commencing countdown, engines on (five, four, three)
Check ignition and may God’s love be with you (two, one, liftoff)
This is Ground Control to Major Tom
You’ve really made the grade
And the papers want to know whose shirts you wear
Now it’s time to leave the capsule if you dare
“This is Major Tom to Ground Control
I’m stepping through the door
And I’m floating in a most peculiar way
And the stars look very different today
For here
Am I sitting in a tin can
Far above the world
Planet Earth is blue
And there’s nothing I can do
Though I’m past one hundred thousand miles
I’m feeling very still
And I think my spaceship knows which way to go
Tell my wife I love her very much she knows
Ground Control to Major Tom
Your circuit’s dead, there’s something wrong
Can you hear me, Major Tom?
Can you hear me, Major Tom?
Can you hear me, Major Tom?
Can you "Here am I floating ‘round my tin can
Far above the moon
Planet Earth is blue
And there’s nothing I can do”
De liedjes luisteren doe je hier: https://open.spotify.com/track/31EWCsetv2C1fjuwmK8Rek?si=z1Pz3nUvQeqTlDKfXkmsvw
De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A