Er zijn 137 werkdagen verstreken sinds de scholen werden gesloten in de strijd tegen het oprukken van het coronavirus.

Daardoor nu 137 blogs, met 137 songteksten. Het wordt steeds uitdagender, een dagje niet schrijven is verleidelijk, de liedjes moeilijker te kiezen.

Soms heb je al de hele dag in je hoofd waarover je gaat schrijven en welk liedje daar bij hoort. Toen ik gisteren ging schrijven schreef ik ook naar een bepaalde tekst toe, totdat ik na het schrijven dit liedje al in de afspeellijst zag staan en moest ik weer op zoek naar iets anders.

Dat zou me vandaag niet gebeuren, toch had ik vandaag weer een verhaal en lied in mijn hoofd, iets wat ik maar zelden al tijdens de werkdag heb. Ik begon met schrijven en dacht, toch effe checken. Ja hoor, dat liedje had ik ook al gebruikt.

Soms loopt het dus anders dan je bedacht had, een liedje in je hoofd dat toch niet past, of een verhaal in je hoofd waar je de hele avond bezig bent met een passende songtekst bij te zoeken.

Één ding is al 137 dagen gelijk gebleven, ik schreef alle blogs vanaf mijn bank, met mijn iPad en minimaal één kat naast me. De succesformule.

Vandaag maar eens een plaatje hoe dat er uit ziet, elke avond een blog schrijven.