Dag 103 – “See me, feel me”
Dit verhaal hoort bij donderdag 1 oktober
Op dit moment heb ik een 115% baan. Veel mensen vinden een fulltime baan als docent gekkenwerk, dat is ook exact de reden dat ik nooit fulltime voor de klas heb gestaan. Mijn docent zie het vroeger op de middelbare school al, toen hij mij vroeg of het onderwijs niet iets voor mij was, “zorg dat je nooit fulltime gaat lesgeven maar dat je er andere dingen naast doet!”. Dat dit ging uitmonden in de gevarieerde baan zoals ik nu heb, had ik nooit kunnen voorspellen. En soms kan ik het niet eens beseffen.
Er zijn zulke leuke en gave dingen op mijn pad gekomen, door kansen aan te grijpen kom je soms op plekken waar je nooit verwacht had te komen. Zo ook met misschien wel de leukste taak die ik heb. Van mijn 115% baan is namelijk maar ongeveer de helft lesgevend en zo dus direct met het geven van lessen verbonden. De rest van de tijd besteed ik aan mijn werk als projectleider voor de organisatie waar wij een deel van uitmaken én aan taken op school.
Social media beheerder, begeleider van een stagiair, doorbitch op het schoolfeest, vraagbaak voor allerhande iPadproblematiek, de lijst is best lang. De allerleukste taak die ik misschien wel heb ik het begeleiden van nieuwe collega’s!
Dankzij mijn aanwezigheid bij veel van de sollicitatiegesprekken die de afgelopen jaren gevoerd zijn, ‘ken’ ik de nieuwe collega’s al aardig voordat ze daadwerkelijk beginnen. Dat maakt de start alleen maar leuker. Dit jaar heb ik weer de eer om vier nieuwe collega’s te helpen een deel te worden van onze school.
Daarom stond ik vandaag gewapend met camera én mondkapje bij mijn collega in het lokaal. Wij begeleiden collega’s met behulp van videomateriaal. We nemen delen van de les op, analyseren deze en bespreken deze bijna scherm voor scherm. We pakken korte stukjes film er uit, en analyseren deze in stukjes van een paar seconde. Wat doe je hier? Wat zie je hier? Wat valt je op?
Met behulp van deze micro-analyses halen de nieuwe collega’s hele nuttige feedback zelf op uit de les. De leerlingen en hun eigen lichaamstaal geeft namelijk ook feedback, iets waar je soms voor de klas te druk voor bent. Dus als je de tijd neemt dit nauwkeurig te bekijken, zie je letterlijk meer en kom je tot nieuwe inzichten. See me, feel me, touch me, heal me.
Dat zullen mijn coachees de komende tijd moeten ‘leren’. Nu heerst in eerste instantie nog de vraag als de leerlingen het lokaal uitlopen: “En? Wat vond je er van? Wat ging er niet goed? Waar moet ik mee aan de slag?”
En dan net zoals tijdens die les, toen leerlingen dingen aan mij vroegen, hou ik ook nu wijselijk mijn mond. Tot over een paar weken, dan praten we er over. From you I get the story!
See me, feel me, touch me, heal me
See me, feel me, touch me, heal me
See me, feel me, touch me, heal me
See me, feel me, touch me, heal me
Listening to you I get the music
Gazing at you I get the heat
Following you I climb the mountain
I get excitement at your feet
Right behind you I see the millions
On you I see the glory
From you I get opinions
From you I get the story
Listening to you I get the music
Gazing at you I get the heat
Following you I climb the mountain
I get excitement at your feet
Right behind you I see the millions
On you I see the glory
From you I get opinions
From you I get the story
Listening to you I get the music
Gazing at you I get the heat
Following you I climb the mountain
I get excitement at your feet
Right behind you I see the millions
On you I see the glory
From you I get opinions
From you I get the story