Dag 84 – “Toda la vida”

Sinds deze week geef ik weer NaSk. Twee klassen kregen opeens deze week van mij les en al vóór de eerste les had ik voor beide lessen van de week huiswerk opgegeven. Voor de eerste les moesten ze al aantekeningen in hun schrift hebben en de tweede les, hup SO. Nou ja, SO, ik had een SOZCMF opgegeven.

Een wattes? Nou dat dachten mijn leerlingen ook. Ik had het in hun digitale agenda al toegelicht, maar ze wilden er toch nog meer over weten.

“Maar, mevrouw, wat is nou een SOZCMF nou weer?!”

“Een SO zonder cijfer maar met feedback”, antwoord zijn klasgenoot.

“Oh, zonder cijfer, dus ik hoef er niet voor te leren.”

“Juist wel, want je gaat van feedback meer leren dan van een cijfer!”, vulde ik snel aan.

Toen kwamen de vragende blikken. Leren ván een toets? Je leert toch alleen vóór een toets, of eigenlijk vóór een cijfer? Ik maak mij bij mij op school, en dan met name bij mijn leerlingen, hard voor een verandering in deze gedachte. In het onderwijs ook wel bekend in het onderwijs als ‘formatief evalueren’. Kort gezegd, het continu evalueren van waar de leerling staat en op basis daarvan het leren van de leerling verder helpen. Dus opdrachten waaruit je informatie uit krijgt en daar met goede feedback het leerproces van de leerling faciliteert. Learning from the past.

Niet meer leren voor de voldoende dus, maar leren als proces en een aantal vragen maken zodat je weet welke onderdelen je nog lastig vindt en waar je dus nog extra aandacht moet besteden. Zo anders dan veel mensen, en dus ook mijn leerlingen, gewend zijn en daarom moet ik het ook altijd de eerste paar keer goed uitleggen.

De eerste minuten van mijn eerste les ging dus niet over wie ben ik, wie zijn jullie en wat zijn ‘onze’ regels. De leerlingen hadden al twee weken zelfstandig aan het vak gewerkt en wisten dat de volgende les al meteen een ‘toets’ kwam, we doken daarom meteen op de inhoud. Waar wilde ze nog meer informatie over en wat hadden zij aan informatie van mij nodig.

En toen was het vandaag les twee en was mijn rol minimaal. Ze vulden digitaal de open vragen en paar meerkeuze vragen in. Ik hoefde alleen te stimuleren om altijd wat in te vullen, omdat ze altijd meer weten dan ze denken.

Of ze geleerd hebben vóór de toets, weet ik nog niet. Of ze geleerd hebben van de toets, dat gaan we volgende week zien. Nu komt mijn rol namelijk, het geven van feedback.

Bij het formatief evalueren is een veelvoorkomend vooroordeel en ook ik kreeg deze dit schooljaar weer te horen. Toen ik namelijk realiseerde dat ik geen theorievak ging geven, merkte ik toch een juich-gevoel van binnen omdat ik toen doorhad dat ik geen nakijkwerk ging hebben. Mijn eerste reactie daardoor toen ik hoorde dat ik wel weer een theorievak ging geven was “dus toch weer nakijkwerk”. Waarop ik de reactie kreeg: “maar we gaan toch formatief toetsen?”

Dat het woord toetsen in die zin niet klopt, daar ging ik maar niet eens op in. Maar dat je bij formatief evalueren geen nakijkwerk meer zou hebben is helaas niet waar. Het nakijken is anders, het geven van feedback moet idealiter ook directer en dus sneller dan het nakijken van een normale toets. De feedback zal dus ook veel vaker ín de les plaats vinden, maar in dit geval kijk ik dus zeker een toets na.

Dus ja, ik heb weer nakijkwerk voor volgende week. Meteen al na mijn eerste week van het geven van dit vak. Al ga ik het niet verbeteren en geef ik alleen feedback, en geef ik geen cijfers maar richting aan het verdere leerproces. Voer genoeg om al naar volgende week uit te kijken!

Still making mistakes

I keep on learning

I’m making myself

Still making myself

Making myself

Making myself

I’m learning from the past

I’m learning

You’ve always been the one but I’m learning

I’m learning from the past

I’m learning

You’ve always been the one but I’m learning

(I keep on learning)

Toda la vida soñando

En este mundo hecho de papel

Tengo los pies en el cielo

El corazón vuela alto también

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *