Door omstandigheden moet ik (helaas) alle klassen die ik nu lesgeef overdragen aan collega’s, in ruil daarvoor geef ik vanaf deze week andere klassen les.
Deze week heb ik daarom aan mijn klassen dit moeten aankondigen en uitleggen. Met name mijn mentorklas vond dit erg vervelend. Van een andere klas die ik heb (had dus vanaf nu) kon ik niet inschatten hoe ze zouden reageren, wij liepen niet altijd soepel en met een aantal leerlingen had ik regelmatig meningsverschillen over wat wel en niet thuishoort bij gedrag in de klas. Ze vonden mij maar vaak overdrijven en streng.
Het werd geen gejuich (ik had die optie niet uitgesloten), het werd geen “booooee” al baalden een paar wel. Het merendeel wist nog niet wat ze er van vond. Daarvoor moesten ze eerst meer weten, namelijk “wie neemt het over?”.
Ik vertel en leg uit. Ze kennen hem in principe niet. Ik leg verder uit. Dan valt het kwartje. “Neeeeeeehh! Die is nog erger dan u!!”. Wat zei ze? Ja echt, ze schrok er zelf nog meer van dan ik.
Van tevoren was ik het meest benieuwd naar de reactie van 1 leerling, eentje waar ik regelmatig mee botste, jeweetwel die ene van de cover die ik er niet uitstuurde. Zij was hard aan het onderzoeken of ze wist wie ‘die nieuwe’ dan was. Er ging een lichtje branden (na veel uitleg van klasgenoten), ze kijkt me aan en zegt “u mag niet weg”. “Hij gaf ons 1 keer les in oktober en stuurde hij me er uit omdat ik ‘oerknal’ zei.”. Ik leg haar eerlijk uit dat het mij verbaasd, omdat wij nog al eens van mening verschilde. “Dat klopt, mevrouw, maar weet je, u heeft tenminste wel humor.”.
Ze blijven je verbazen. En dat deed ze nu weer, nu wel op een hele andere manier dan de afgelopen maanden het geval was. Weer een andere leerling zette mij ook aan het denken, jeweetwel die ene die toen zei dat ik haar klasgenoot er uit had moeten sturen, zonder een mening te geven (of te hebben?) wilde ze één ding weten: “maar wat voor een projectcoach/docent is hij?”. Jeetje, uhhh, die gaat diep, weet ik veel, ik weet niet eens hoe ik mezelf dan zou moeten omschrijven! Ik ging maar voor: “eentje met ervaring.”
“Dat maakt niet uit mevrouw, ervaring of niet, het gaat er om hóé hij het doet.” Slik. Ik ga ze soms toch wel missen! Zoveel wijsheid, zoveel stommiteiten, zoveel levenslesjes.