Volwassenen zijn geen haar beter dan pubers. Deadline? Komt goed. Is het bijna zo ver? Komt goed. Is de deadline vandaag? Komt goed.

Het komt ook altijd goed, en soms, heel soms ben je 47 minuten voor de deadline klaar en dan komt het heel erg goed zelfs.

Maar ik kan mijzelf verdedigen, een filmpje van jezelf maken waarin je vertelt over jezelf is ook lastig. En confronterend. En gek. En had ik lastig al genoemd? Zeker als je dan tijdens de opnames ook nog hulp nodig hebt van een collega (ze was mijn “Caroline” voor als ik niet meer wist wat ik moest zeggen, mijn souffleur, mijn autocue), ik voel mij dan op m’n kwetsbaarst.

Nog moeilijker als het filmpje maar 1 minuut mag zijn. Wat een werk gaat zitten in 1 minuut. Wat een ‘takes’ gaan er zitten in 1 minuut. Wat een montage is er nodig voor 1 minuut. Wat moet je jezelf herhaald horen praten om een filmpje te maken van 1 minuut. Maar dit alles hield mij niet tegen. Zelfs het geven van lessen tussendoor hield mij niet tegen. Het kwam goed. Zoals altijd. En dat is misschien wel mijn belangrijkste levensles.