De leerlingen zitten op hun plek en ik loop mijn gebruikelijke rondje voor een praatje en een subtiele motivatie of hint dat ze hun spullen uit hun tas moeten pakken. Ik loop langs N. (16 jaar), zijn tafel helemaal leeg, behalve de schilletjes van de mandarijn die hij op dat moment aan het schillen is. Netjes op het hoekje van[…]
Ga verder met lezen …