Sportdag

We zijn met klas 1 in het bos om het lesjaar sportief af te sluiten voordat de toetsweek begint. Even de knop om en gedachten op standje nul.

De leerlingen lopen met hun groepje langs allerlei verschillende onderdelen waar ze een korte instructie krijgen van de docent en aan de slag gaan.

“Goedemorgen, wij gaan kwalleballen!”

Huh, wat??

“Een soort rugby met een zak aarde. Het doel is om de zak in het doelgebied van het andere team te krijgen.”

Na een korte instructie waar ik aangeef wat wel en vooral niet mag, zijn de reacties zeer wisselend maar overheerst de kritiek. “Dan word ik vies” “Ik ga echt niet in het gras rollen” “Yeahh” “Kunnen we niet gewoon pauze houden” “Maar zij zijn veel groter” “De zak is te zwaar”

Toch gingen alle groepjes er in mee en stonden ze al snel klaar voor de start. 3 – 2 – 1 en GO. De leerlingen rennen naar de zak. Iedereen met een eigen tactiek, de een springt op de zak en gaat er op zitten, de ander probeert hem op te pakken en weer een ander richt zich juist op het tegenhouden van het andere team.

Sommigen hadden nog even tijd nodig om er in te komen (“Ah nee… Mijn nagel!) maar de meesten worden al snel heeeeel fanatiek.

Leerlingen liggen op hoopjes op de zak, er wordt gekieteld, aan ledematen gesleurd en af en toe verplaatst de zak. Soms fluit ik af voor gevaarlijk spel en geef ik een ‘vrije zak’ voor het team dat in gevaar werd gebracht. Een uitspraak die uiteraard voor veel hilariteit zorgde.

Na een gescoord punt? "Oké, de zak weer in het midden”
Een opdracht die komisch opgevat werd door één van de leerlingen: “Ja, W. Ga maar in het midden staan”.

Jongen, meisje, groot, klein, zwaar of licht, het maakte niet uit voor hoe ze er voor gingen. Ze gingen er allen vol voor, alleen was het voor sommigen toch wel iets lastiger dan bij andere klasgenoten. Zo zag ik meerdere leerli ge op de zak liggen en over de grond meegesleurd worden het doelgebied in. “Dat is flauw, ik ben even zwaar als de zak! Zij zijn veel groter en zwaarder, dat is niet eerlijk!”. Ik kon niet anders dan glimlachen en even aan Calimero denken. Op naar het volgende groepje!