Dag 62 – “I like to move it”
De nieuwe collega’s worden al uitgenodigd voor de bijeenkomsten in dit jaar die gaan over volgend jaar. Wij vinden het logisch maar het gebeurt niet overal. Sommigen konden er gelukkig bij zijn en kunnen nu al een bijdragen leveren aan ons team.
Er komt extra veel over hun heen, ze horen afkortingen die ze niet kennen en verhalen zonder de context of achtergrond te kennen. Hoe mooi om dan toch te zien hoe zij een bijdragen kunnen leveren aan zo’n bijeenkomst. Soms kunnen juist zij het juiste zeggen of toevoegen, omdat ze de voorgeschiedenis kennen, omdat ze niet weten wat er vooraf gebeurd is, omdat zij alles voor het eerst horen.
Dus als een nieuwe collega vraagt: “waarom willen jullie eigenlijk veranderen, julllie resultaten zijn goed, de ouders, leerlingen en docenten tevreden, inspectie positief, wat beweegt jullie hiertoe?”. Dan vind ik dat geweldig. Hij had het niet kunnen vragen, hij had kunnen denken ‘het zal wel kloppen’. Hij koos er voor om te checken maar óók om ons aan het denken te zetten.
Soms is die vraag namelijk hard nodig, omdat mensen het ‘waarom’ uit het oog verloren zijn. Gelukkig proberen wij altijd het ‘why, how, what’ van Simon Sinek in het oog te houden. Wij weten dus waarom. Maar ik snap hem wel. Onze eindexamenresultaten zijn goed, we hebben een goede naam in het dorp, een groeiend leerlingaantal, de rendementen op orde en de beoordelingen goed. Vanuit instinct gaf ik gister antwoord op zijn terechte vraag: “omdat het inderdaad goed gaat, maar wij altijd op zoek zijn naar hoe het nog beter kan. Goed is leuk, beter is nog leuker.”
Vandaag was ik aan de telefoon met mijn leidinggevende en vertelde hij over dat hij in gesprek was met een collega van een andere school en dat zij samen tot de conclusie kwamen dat de nood hoog is om te veranderen. Ik kon niet anders dan het gesprek van de dag daarvoor voor hem te schetsen. Ik denk niet dat de nood hoog is, ik denk wel dat het heel goed is dat het onderwijs in beweging komt. Onderwijs is al heel lang hetzelfde, met de ‘busopstelling’, ‘vaste’ roosters en toetsen, terwijl we uit onderzoek weten dat sommige dingen op een andere manier veel beter zouden kunnen.
Het hangt dus net maar van je definitie van nood af. We moeten veranderen, maar niet omdat het moet omdat het nu niet op orde is, maar omdat het beter kan. Natuurlijk moeten we ook dan de kwaliteit in het oog houden en dingen durven te veranderen als ze niet goed lopen, als de verwachtingen niet uitkomen.
Maar als ik een collega hoor vertellen over hoe zijn Engelse natuurkunde boek hem niet even snel iets leert als toen hij een confettikanon op zijn carnaval-praalwagen wilde bouwen. Toen leerde hij écht de natuurkunde die daar bij kwam kijken, de techniek. Kan ik niet anders dan zeggen “en daar gaat het nou juist om in onderwijs!”
We willen veranderen omdat wij geloven dat het beter kan, en beter is meer dan goed. Aan het eind van de dag vielen de puzzelstukjes op hun plek als ik met de andere helft van de schoolleiding de dag van vandaag en gister evalueer. Hij wilde mij gisteravond om kwart over twaalf een stukje uit zijn boek met mij delen, hij wachtte tot nu omdat hij bang was dat ik anders getriggerd werd op een moment dat dit niet hoort. Zonde dat hij wachtte, want het lezen of niet lezen is aan mij, maar de timing was perfect. Want wat hij voorlas uit “Mijn Binnenste Buiten” sloeg de spijker op zijn kop en paste perfect bij ons gesprek.
“Een professional is iemand die ervoor kiest en zich erop toelegt, om met behulp van zijn/haar specialistische kennis en ervaring, klanten op een competente en integere manier steeds beter van dienst te zijn. Daarbij maakt hij/zij gebruik van een gemeenschap van medeprofessionals die het vak bij voortduring ontwikkelen en draagt daar ook actief aan bij (naar Simons & Ruijters, 2014). Het zijn van een professional is de keuze voor een manier van werken, waarbij je zelf aan het roer staaat en je jezelf uitdaagt het beste uit jezelf en je vak te halen.”
“Steeds beter”. “Het beste”. We zijn dus professionals die continu op zoek zijn naar mogelijkheden. We zijn dus ondernemende professionals. Wauw. Zo kwam onze kijk op dingen mooi samen. Ondernemende professionals, ik vind het een mooie titel. We like to move it!
I like to move it, move it
I like to move it, move it
I like to move it, move it
Ya like to move it
Ps. Ja, foto van vorig jaar zomer, maar wel gekleed als professional en in beweging, dus ik vond hem kunnen 😉