Leerlingen kijken naar een uitleg filmpje van mij tijdens de les. De rest is aan de slag met de opdrachten.

Leerling I. (14 jaar): Ik heb mij op u geabonneerd.

Leerling T. (14 jaar): U heeft een hond hè? Ik hoor hem op lopen op de achtergrond.

Leerling F. (14 jaar): Heeft u huisdieren? Ik hoor iets.
Ik: Klopt, daarom ben ik gestopt met mijzelf ook te filmen. Mijn katten liepen steeds voor de camera langs.
Leerling F.: Dat is juist leuk!

Leerling F. drukt heel snel op pauze: WOW! U praat echt veel te snel. Zo snel kan ik niet schrijven!
En even later roept F.: OMG! Dit filmpje duurt echt lang, ik wist niet dat dit de langste zes minuten van mijn leven ging worden. Ik doe al het hele uur over dit filmpje!

Leerling T.: Ja! En u mag ook wel wat enthousiaster praten! (doet mij na)
Ik: Ik praat expres zo, dan kan je mij goed verstaan.
Leerling D. (14 jaar): Maar dan kan het wel wat enthousiaster, alsof u het leuk vindt.
Ik: Weet je hoe ongemakkelijk het is om enthousiast tegen je laptop te praten?
Leerling D.: Nou en, vloggers doen het toch ook?!
Ik: Ik ben toch geen vlogger?
Leerling J. (14 jaar): Hoeveel abonnees heeft u, verdient u hier al wat leuks mee?

Leerling T.: Dus volgende keer met uw hoofd en enthousiaster praten, anders disliken we hoor!