Ik sta voor de klas en leg uit. Plots klinkt er een bliepjesgeluid. Leerlingen op de eerste rij kijken geschrokken naar hun iPad, bang dat die van hun dat geluid maakte.
Ik werp een blik op mijn bureau en zie net het scherm van Siri verdwijnen op mijn telefoon die op het bureau lag.
Ik: Ontspan, het was Siri maar, ze dacht dat ik het tegen haar had.
Leerling M. (14 jaar): Heeft u ‘hey Siri’ aan staan?
Ik: Ja.
Ik zie de ogen van de twee leerlingen aan mijn bureau glinsteren en vervolg mij uitleg totdat ik weer onderbroken wordt.
Leerling G. (14 jaar): Hey Siri, kan je rappen?
Telefoon begint een houterige rap ten gehore te brengen en de klas ligt in een deuk.
Leerling G. (14 jaar): Hey Siri, bel meneer G.
De telefoon van gaat over, meneer G. neemt op en de hele klas luistert naar het diepgaande gesprek.
Vervolgens gaan ze alle collega’s die ze kunnen bedenken proberen te bellen.
Ik: Ach… Het is dan ook wel jullie laatste les he.
Ondertussen stuur ik via mijn Apple Watch een whatsapp naar de groepsapp waar veel collega’s inzitten om mijn excuses alvast aan te bieden en te waarschuwen. Een paar collega’s reageren opgelucht, waren bang dat er iets ergs was aangezien ik tijdens lestijd belde.