Ik ben jong. Én ik ben docent. Voor mij en mijn leerlingen klopt deze volgorde niet, ik ben gewoon docent, punt. Leerlingen hebben ook niet altijd door dat ik jong ben (want ik ben toch docent!) en schatten mij vaak véééééél ouder in. Een mentorleerling van vorig jaar, die ik zes lesuren in de week zag, vroeg in een interview hoe oud ik was. Hier zag ik natuurlijk mijn kans en vroeg wat hij dacht. “Ik denk ongeveer 46?”. Au…. Mijn leeftijd was daar toen de helft van!

Ouders zien jongzijn soms als een pro, maar soms ook weer niet. Mij maakt het niet uit, ik doe wat ik leuk vind en daar heb ik plezier in. Of de leerlingen daar plezier in hebben… Dat is een andere vraag! Gelukkig soms wel. Een ouder van één van mijn mentorleerlingen sprak mij na de ouderavond aan en zei dat haar dochter zo blij was met mij als mentor omdat ik de kinderen echt kon begrijpen. Met andere woorden: mijn wereld sluit goed aan bij hun wereld. Dit verbaasde mij, omdat ik weet dat veel leerlingen daar anders over denken. Een docent heeft namelijk geen ‘wereld’, zoals een leerling van mij dit mooi zei tijdens één van de lessen van mijn collega waar ik toevallig binnen liep:

“Ik kan mij echt niet voorstellen dat docenten een leven hebben buiten school.”

Waarschijnlijk verwacht zij dat we simpelweg verdwijnen na het laatste lesuur, na een korte plof en het verschijnen van wat rook zijn wij in het niets opgelost. Gelukkig kan ik jullie een geheim vertellen: dit is niet zo! De (meeste) docenten hebben écht een leven buiten schooltijd, al doen ze daar vaak dingen in waar de leerlingen zich niet in kunnen vinden, zoals een boek lezen of kijken naar Nederland 2.

Een paar weken geleden zei een leerling tegen mij dat “alle docenten hetzelfde zijn, alleen u bent anders”. Ze zien dus wel dat ik anders ben dan andere docenten, ik tweet en facebook wat af, ik kan meepraten met de gebeurtenissen van Barbie’s Baby (want ik weet wie Barbie is!) en ik drink ook graag een colaatje na de lessen. Maar ik blijf een docent, geen mens. En dat is fijn want dat betekent dat ik geen fouten maak, want vergissen is menselijk. Zo kan ik dus altijd mijn gelijk halen, daar houd ik van!