Dag 121 – “Changes”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van dinsdag 3 november.

Ik zit aan het bureau, druk te typen. Oortjes in, muziek aan. Alleen. Plots zie ik helemaal aan de andere kant van “mijn” lokaal een guitig koppie om de hoek kijken. Hij steekt zijn hoofd door de deuropening (de deur is van glas, dus ik zie hem daar in zijn geheel staan), ik doe mijn oortje uit en hoor zijn enthousiaste stem: “Hebben we nog les van u deze week? Nee? Wat doet u dan de hele week?”.

Hij flapt dat er uit en denkt dan kort na. “Niet lullig bedoelt, maar ik meen het. Wat doet u dan?”. Het is een jongen met humor, maar hij zoekt als brugklasser al regelmatig de grenzen op van wat mag en heeft veel contact met de leerlingen uit de jaren boven hem. Maar altijd met een lach. En al klonk het misschien onaardig, had hij dit keer zeker geen kwaad in de zin. Ik begreep zijn vraag eigenlijk wel…

We hebben deze week geen normale lessen. Themaweek. Iets wat wij drie keer per jaar organiseren, ontstaan vanuit twee principes: tijd maken voor het voeren van gesprekken met ál je mentorleerlingen (zo dat je niet alleen de leerlingen met issues gedurende het jaar spreekt) én andere thema’s dan ons curriculum aan bod te laten komen.

Deze week staat normaal bol van activiteiten en workshops rondom het thema Kunst en Cultuur. Docenten die met groepjes, vanuit alle leerjaren, naar diverse musea in de buurt van Amsterdam gaan, workshops die te maken hebben met Kunst (verf maken, 3D Mondriaan, verzin het maar), optredens in de aula en gymzaal en maatschappelijke stages voor onze tweedejaars.

Een deel van die dingen hadden we wel kúnnen organiseren, maar het risico was te groot.

… wat als plotseling de musea toch sluiten (zoals vanavond ook daadwerkelijk gebeurde)?

… hoe zullen de maatregelen tegen die tijd zijn?

… wat als de externen plots niet aanwezig kunnen zijn om hun workshop te geven door ziekteverschijnselen of quarantaine?

… is het überhaupt verantwoord om mensen van buitenaf naar binnen te halen?

… kúnnen maatschappelijke bedrijven nu wel stagiaires ontvangen?

… wegen de voordelen van de stage op tegen de gevaren die je je op de hals haalt?

… is het handig om de leerjaren nu te mengen in diverse groepen?

… is het verstandig om naar buiten te gaan met de leerlingen, en mogen leerlingen dán wel in groepen buiten zijn?

… wat als begeleiders toch ziek worden, kunnen we dat opvangen?

Niet alles kan hetzelfde zijn nu, alles is anders dan anders. Hoping we will end up in the safe and sound. We gotta make some changes.

Omdat CKV een verplicht examenonderdeel is zijn er voor onze derdejaars wat optredens voor het maken van hun kunstdossier en als we het aantal workshops klein houden kunnen we dat zelf organiseren zonder het risico te lopen met onmogelijke invalschema’s. We hebben dus een uitgeklede themaweek en geen les, ook zodat we onze leerlingen kunnen spreken, en zodat we ook de (uitgestelde) CITO-toetsen in de onderbouw kunnen afnemen.

Het voelt wat kaal, deze week. Niet de bruisende activiteiten die we gewend zijn bij deze themaweek én geen lessen. Dus ik snap de vraag. Geen lessen van mij en ik zit ook niet bij de CITO-toetsen van die klas deze week. Ze zien me dus niet op het rooster staan.

“Ik geef jullie geen les, maar ben wel ingedeeld bij CITO-toetsen en workshops van andere klassen… En natuurlijk de mentorgesprekken! En gewoon lekker muziek luisteren (knipogend, omdat ze van mij nooit muziek mogen luisteren).”

“Oh ja! Natuurlijk! Fijne dag mevrouw!”

Ik glimlach, doe mijn oortje in en ga snel weer door. Een relaxte week zonder lessen en toch met tijd te kort. “Wat doet u dan de hele week?”, tja jongen, soms vraag ik me dat ook af!

I’m afraid of an ending, I don’t know where to start

How do I see

When I’m locked in the dark

I’m afraid of a heartbreak, I hold on to my heart

I wanna be strong

But I’m falling apart

We’re stuck in a circle where all of our hurt will

Just break us if we don’t break out

We gotta make changes, even if they change us

We gotta turn pages

Before the pain will strain us

And we go through all that we go through

Hoping we will end up in the safe and sound

We gotta make changes

Gotta make some changes

When we’re moving we’re moving, but we’re not moving on

We still falling short, but at it so long

Gotta take on the rain before the clouds will be gone

There’s no blue sky, without a storm

We gotta make changes, even if they change us

We gotta turn pages

Before this pain will strain us

And we’ll go through all that we go through

Hoping we will end up in the safe and sound

We gotta make changes

Gotta make some changes (changes, changes)