Dag 93 – “Choice?”

Niet elke beslissing voelt ook altijd als een beslissing. Soms heb je het gevoel dat je niet anders kan, dat het geen keuze is, dat je het moet doen. Die ene collega nog even helpen, dat ene berichtjes ’s avonds nog even lezen én beantwoorden, de taken van een collega overnemen omdat die even wat extra ruimte nodig heeft of die ene leerling terug laten komen na schooltijd.

Althans, ik zie veel van die dingen als beslissingen die ik niet hoef te nemen, maar als dingen die ik moet doen. Niet iedereen kijkt er natuurlijk zo naar, en dat is hun goed recht en misschien ook wel beter ook. Als iedereen in het werk staat zoals ik, weet ik ook niet of dat het juiste is. Het moet ook bij jou en je leven passen.

Thuis praten wij er ook niet over als beslissingen, we doen die extra’s waar we kunnen, voor elkaar, voor vrienden, familie en op ons werk. En soms brengt je dat op plaatsen waar anderen niet komen. Dat is lastig, omdat het voor mij nooit als een keuze voelde. Terwijl anderen soms denken dat ik alles heel bewust doe, dat ik een carrièretijger ben die over de spreekwoordelijke lijken gaat. Ik probeer alles wat ik doe alleen ten koste van mezelf te laten gaan, maar ik weet ook dat ik daardoor soms als een stoomwals kan gaan.

Als we in een vergadering zijn, ben ik al snel geneigd om de leiding te nemen. Dit voelt voor mij niet als een keuze, het gebeurt echter wel. Hier kan iemand zich door gepasseerd voelen, daar probeer ik tijdens een vergadering altijd bij stilstaan maar heb er ook niet altijd grip op. Ik kan mij heel goed voorstellen dat niet iedereen dat als prettig ervaart en snap daarom ook waar het gevoel van de tijger vandaan komt.

Niets in mijn werk is mij aankomen waaien, maar ook niets is echt heel bewust gepland. Regelmatig val ik weer ergens in, wat ik zelf niet van tevoren bedacht had. Dus als een goede collega aan mij voorstelt om een klusje op te pakkken waarbij wij iedereen feedback geven op gemaakt werk, wil ik meteen ja zeggen. Hij is, gelukkig, rationeler op dit vlak en zet alle voors en tegens tegen elkaar af. Analyseert het stukje hart en hoofd. Maar wat doe je als je hart zegt dat het heel fijn voor iedereen zou zijn en je hoofd weet dat het niet jouw taak is. Dan doe je het dus wel. It’s no choice!

Dus afgelopen dagen grepen wij elk vrij momentje, of bijna-vrij-momentje, om samen te overleggen, te analyseren en feedback te formuleren, zo liep we veel samen door de gangen en zaten we samen bij klassen – een close-collega van ons werd er bijna jaloers van. We kregen inzicht in de aandachtspunten voor de komende tijd. Heel waardevol maar het kostte wel veel meer tijd van verwacht en dan zijn we nog niet eens klaar.

Daarom konden we vanmiddag tijdens een terugkoppeling het niet laten om er ook grapjes over te maken. Want we zijn toch gek ook. “Ach, we hadden nog een hobby nodig. Iedereen heeft wel een gekke hobby.”. Werk als hobby, het blijft vreemd. Toch bracht het ons weer dingen, die wij anders niet hadden geweten, dingen waar wij dan niet bij hadden kunnen helpen. Elke beslissing heeft effect, en elke beslissing die niet voelde als een keuze brengt mij ergens. Ook dit keer. Choice?

When you talk about choice

As if it’s something we were born with

This choice is for some but not for everyone

And the way you talk about money

Like it’s the currency of faith then cast aside

Those who never make the grade

In the back of my mind, there’s a home for everyone

But in the cold light of day, it’s a grim reality

You talk about freedom but I just don’t understand

The castle that you’ve built is made out of sand

And the goods you sell are the ones we already own

And the lies you tell to build, you sacred home

It’s a common misconceptions

They call single minded strength, I say it’s just

Too easy to divide the us from them

Let’s talk about it, it’s your choice

Well, there’s no choice at all people

It’s your choice, no, no, no, no, no

It’s your choice, well, there’s no choice at all

It’s your choice

Let’s talk about hate ‘cause it’s something

That you thrive on, conquer and divide

Get on your bike and ride, is it such a disease?

It’s something we all suffer from

You think it’s heaven sent but it don’t pay the rent

The way you talk about love like it’s something you invented

But the only love you know is the one that makes the dough

With the 28 clauses and your market forces

You only benefit but you showing [unverified] baby

It’s your choice, it’s no choice at all, yeah

It’s your choice, well, there’s no choice at all people

It’s your choice, no, no, no, no, no choice

It’s your choice, ooh, choice?

The way you talk about it to me

Choice, no choice

The way you say to me now people

It’s no choice at all, it’s no choice at all