Dag 79 – “Signs that will never change”
De jeugd van tegenwoordig… Een kreet die toch wel regelmatig gebruikt wordt. Ik kan niet beoordelen over er gesproken kan worden over een ‘jeugd van tegenwoordig’. Wel kan ik inzien dat de huidige jeugd een andere tijd doormaakt dan ik dat zelf deed. Toen ik zelf op de middelbare school zat was de mobiele telefoon net in opkomst bij de jeugd, ik kreeg er eentje toen ik ongeveer 13 was, sommige klasgenoten hadden er toen al eentje en anderen volgden pas maanden of zelfs jaren later.
Wij hadden wel iets van sociale media, MSN, Hyves en SMS, die laatste deed je zo min mogelijk want anders was je beltegoed meteen op en moest je bedelen voor meer, die eerste twee deed je het liefst zoveel mogelijk maar dat kon niet. Je kan namelijk alleen op internet als je thuis was, jouw ouders betaalden per tik én als jij online was kon de telefoon niet gebruikt worden (en dat was toen nog een groot probleem want dat was ons hoofd communicatiemiddel).
Ik maakte dus niet mee wat mijn leerlingen nu allemaal wel meemaken. Alles continu van elkaar te kunnen zien, en dus ook zien voor welke leuke dingen jij niet gevraagd was. Of welke uitjes en feestjes je miste omdat jij thuis was. Mijn ouders konden mijn cijfers en huiswerk niet zien, moesten mij op mijn woord geloven als ik zei dat het af was en dat ik er goed voor stond. Het pesten van leeftijdsgenoten stopten meestal zodra de leerlingen de school verlaten. En als jouw mobiele telefoon een keertje afging was dat een welkome afleiding, in plaats van een ritueel wat nu de hele dag van een puber vervuld.
Tegenwoordig hebben ze niet alleen schoolboeken maar ook digitale leermiddelen. Die laatsten werkten nog niet bij iedereen dus ik had de iPad van een leerling, terwijl hij twee meter verderop verder ging met zijn werk. Af en toe moest hij weer even zijn vingerafdruk scannen zodat ik verder kon omdat hij zijn wachtwoord had ingevoerd. Ik grapte nog: “zo, weer al je geld naar mij over gemaakt.”, maar op deze leeftijd maakt dat even weinig indruk als toen ik zijn leeftijd had: geld heb je dan nog niet zoveel. These are signs that never change.
Terwijl ik alleen nog maar de eerste website aan het laden was waren er al 7 berichtjes binnen gekomen, allemaal met een melding in ‘mijn’ scherm. Ik zou mezelf niet zijn, als ik daar niet even een grapje over maak. Heel beschamend voor hem natuurlijk, het was immers een meisje die steeds berichtjes stuurde, hij ging het meteen oplossen. In plaats van alle meldingen uit te zetten (wat ik zou doen), vroeg hij haar om even geen berichtjes meer te sturen.
Nou krijg ik best wat berichtjes binnen op een dag, dat zal ik niet ontkennen, heb ik mijn meldingen altijd aanstaan, zonder geluid maar met tril, op mijn horloge, toch is dat níéts vergeleken met die tien minuten dat ik zijn iPad in mijn handen had. Ik zou er in verdrinken en niet meer aan mijn werk toekomen.
Dus ja, je kan zeggen dat de jeugd tegenwoordig anders is. Ik denk alleen niet dat de jeugd anders is, maar dat de omstandigheden en bijbehorende dilemma’s en problemen anders zijn. Mijn brugklassers worden nog steeds in de eerste lessen volkomen stil voordat ik maar de intentie had om te beginnen met praten, terwijl mijn tweedeklassers nog steeds alles van mij vragen om ze stil te krijgen. These are signs that never change.
De omstandigheden veranderen, maar sommige dingen blijven hetzelfde. Pubers zijn nog steeds pubers, alleen met nog veel meer mogelijkheden om rottigheid uit te halen. These are signs that never change. Lessen verstoren deed ik ook, dat hoort er bij. Alleen worden de leerlingen zelf nu veel meer gestoord.
Als ik mijn lesdag afsluit en de kasten sluit waar mijn leerlingen hun mappen in bewaren, moet ik glimlachen. De kast van klas 1 ziet er toch nét iets anders uit dan die van klas 2. Sommige dingen blijven hetzelfde. Voor nu, want ik ben benieuwd hoe lang mijn brugklassertjes nog binnen een seconde stil zijn en hoelang hun mappen nog netjes in de kast staan. Want sommige dingen blijven hetzelfde, maar leerlingen niet. Leerlingen worden ouder, worden steeds meer puber om later de hormoonhuishouding weer rustiger te voelen worden. Ik geniet nog maar even van de lieve schatjes voor mijn neus, voordat ze veranderen in ‘de jeugd van tegenwoordig’, in draken van pubers (die eigenlijk nog leuker zijn). These are signs that never change. Sommige dingen veranderen niet.
Leaves come falling on a winter’s day
Robins weep and watch them sail away
Floating on the water is autumns last farewell
These are signs that will never change
Signs that will never change
Rivers once were frozen now they’re free
Showing winter’s going rapidly
Tadpoles turning into frogs in winter’s last farewell
These are signs that will never change
Signs that will never change
The changing faces of the seasons
Are those that cannot be compared
Except in love it sometimes happens
Love grows but all too soon it dies
Tadpoles turning into frogs in winter’s last farewell
These are signs that will never change
Signs that will never change
Signs that will never change