Dag 69 & 70 – “Happy new year”

Gelukkig nieuw jaar! We zeggen het niet echt, maar het is wel hoe het voelt. We hebben elkaar zes weken niet gezien en we beginnen aan een nieuw jaar. Die zes weken maken het verschil tussen het einde en een nieuw begin.

Het onderwijs is daarin speciaal, we vieren twee keer een nieuw jaar, krijgen twee keer een kans op goede voornemens en een nieuwe start. Ook speciaal omdat wij allemaal tegelijk weer beginnen na weken vakantie en elkaar daarom begroeten zoals men gewend is bij een nieuw jaar. De drie zoenen bleven vandaag om logische redenen achterwege, wel gek dat hierdoor de casual gesprekjes over de vakantie ook minder op gang bleken te komen.

Veel mensen in het onderwijs zullen er niet rouwig om zijn, niet iedereen één voor één af te moeten. We begroeten elkaar op afstand en kunnen door. Een tijdsbesparing en toch begint de openingsbijeenkomst te laat. Ook dat is onderwijs. We gaan van 0 naar 130, ookal is onder schooltijden die snelheid helemaal niet meer toegestaan, maar wel als de slechte leerlingen die wij zijn. Wij kunnen helaas niet rustig starten met de mails in de mailbox wegwerpen, al gingen wij dit jaar voor een rustige start, de leerlingen komen morgen pas.

Zoals wij verschillen van andere beroepen, verschillen wij ook van het basisonderwijs. We komen geen week eerder, bereiden weinig voor (over het algemeen) in de week voor de start. De 0 tot 130-mentaliteit hebben we daarom nodig.

Door de maatregelen, de volle klassen en wij die afstand moeten houden voelen we ons wel een beetje lost and blue, maar blijven oplossingsgericht. Of het openingspraatje van de baas gaat over een boot, auto of rotonde maakt niet uit. We zijn onderweg. Uit de startblokken. Zo anders dan gister.

Als een raceauto racen we weg, van vergadering naar vergadering naar training naar nog meer geklets. Alles om klaar te zijn voor de leerlingen. Ook ik race door deze dag, maar ik moet bekennen dat ik wel anders ben dan de meeste van mijn collega’s.

Wat mijn collega’s namelijk niet weten (en jullie na dit te lezen, wel)…

… toen hun vakantie begon op vrijdag, werkte ik nog een halve dag om de roostermaker te instrueren voor het maken van ons (ver)nieuwe(nde) rooster.

… dat ik die dag zelfs nog eventjes helemaal alleen in de lege school was.

… kreeg en beantwoorde ik nog zat mails van de leidinggevenden en roostermaker.

… ontmoette ik onderwijsvrienden in ‘de badkuip van Nederland’ voor het maken van mega leuke nieuwe onderwijsplannen waar ik vanaf dit schooljaar deel van uit mag maken.

… kreeg en beantwoorde ik ook daar veel mails over.

… is dat ik misschien naar de Verenigde Staten zou gaan voor een onderwijsconferentie.

… dat deze fysiek niet doorging, maar ik daardoor wel een maand lang sessies georganiseerd door docenten van over de wereld kon volgen en veel met deze onderwijsmensen via beeld in contact was.

… dat ik hierdoor veel heb bijgeleerd en een onderdeel daarvan meteen vandaag als inspiratie kon gebruiken voor een filmpje voor de school.

… dat ik vorige week dinsdag en vrijdag alweer op school was.

… dat de tussenliggende dagen ik ook via Teams in contact was met collega’s.

… dat ik zelfs de laatste zondag van de vakantie nog conceptueel en concreet aan het brainstormen was met mijn leidinggevende.

… dat ik daarom voor mijn vakantie werkdag 69 gebruikt heb in de telling, ook al was het niet één dag..

… dat ik dankzij drie weken naar mijn vrienden op de Franse camping, opgeladen en klaar was voor werkdag 70.

… dat ik er zin in heb.

… maar dat ik geen chef de mission meer ben en het dus spannend is om terug naar mijn rol als docent te gaan.

… dat zo’n eerste werkdag toch altijd hectisch en energievretend is.

… dat het wel voelde alsof ik meer de controle had dan andere jaren.

… dat ik dit jaar spannend vind omdat ik geen theorievak meer ga geven.

… dat ik er klaar voor ben!

… dat ik er alles aan ga doen om de vernieuwing, binnen mijn mogelijkheden, tot een succes te maken. Maar dat weten mijn collega’s denk ik wel.

Ik zeg het met al mijn hart en ziel. Gelukkig nieuw jaar!

No more champagne

And the fireworks are through

Here we are, me and you

Feeling lost and feeling blue

It’s the end of the party

And the morning seems so grey

So unlike yesterday

Now’s the time for us to say

Happy New Year

Happy New Year

May we all have our hopes, our will to try

If we don’t we might as well lay down and die

You and I

Sometimes I see

How the brave new world arrives

And I see how it thrives

In the ashes of our lives

Oh yes, man is a fool

And he thinks he’ll be okay

Dragging on, feet of clay

Never knowing he’s astray

Keeps on going anyway

Happy New Year