Dag 34 – “Ik wil nog dit, ik wil nog dat!”

Een groot nadeel van doorgaan tot ’s avondslaat met het afronden van je werk, is de onrust in je kop. Daarna nog een blog schrijven, helpt daar helaas niet bij. Toen ik gisteravond naar bed ging vlogen alle gedachten nog door mijn hoofd, ik kreeg ze niet weg, ik ging niet uit.

Kop in het zand en de slaap afdwingen is dan de enige echte optie. Uiteraard uiteindelijk wel met resultaat maar vandaag voelde ik de gemaakte meters van gisteren nog wel. Gelukkig zonder effect op mijn functioneren tijdens de gesprekken van vandaag, hoogstens dat ik een keer mijn vraag was vergeten maar wie weet was dat anders ook wel gebeurd… We praten met een sollicitant staand, buiten (we schoten net op tijd voor de bui weer naar binnen), lopend door de gangen, binnen aan ronde tafels en vliegen zo de dag door. De lunchpauze is tijdens een Teamsoverleg, de plaspauze tussen elk gesprek. De dag vliegt om.

Als dan de klok half drie slaat ben ik klaar, en ben ik op. Ik klets nog wat en vertrek om vier uur met een stapel nakijkwerk richting huis. En al twee mails met de vraag wanneer ik ga nakijken rijker.

Ik had mezelf beloofd niet meer te werken vandaag, als ik thuis kom twijfel ik alweer. Zal ik dan toch nakijken? Zal ik toch nog even aan het plan voor 2 juni werken? Hoe zullen we de formatie anders kunnen inrichten om alles passend te krijgen? Hoe zie ik onderwijs voor me na de zomervakantie? Zal ik toch nog even aan de inspiratiewebsite werken? Of aan de mogelijke inrichting van Teams voor volgend jaar? Zal ik toch nu nog even de lijsten maken van de voortgang van onze leerlingen? Nee. Ik doe vandaag niets meer. Zo zeg ik de hele avond tegen mijzelf terwijl ik mijn aandacht weer verlies tijdens het kijken van een verdiende serie. Ik doe niets meer vanavond. Maar ik “moet” nog van alles. Ik wil nog dit, ik wil nog dat. Maar ik doe vanavond niets meer. Echt niet. Denk ik.

ik wil nog dit

ik wil nog dat

ik wil ik wil van alles wat.

ik wil omhoog

ik wil omlaag

al is het telkens weer een vraag

of ik er ooit nog wel toe kom

want de dagen vliegen om.

want de dagen vliegen om.

ik wil nog honderdduizend dingen

ik wil zwemmen, ik wil zwemmen

ik wil surfen, ik wil zingen

ik wil rennen, ik wil dansen

ik wil hollen van de duinen

ik wil alles, ik wil alles tegelijk

soms dan denk ik hou toch op

geen gezeur meer aan men kop

ik doe nu even niets meer voor een keer,

maar lig ik dan een tijdje stil

dan denk ik weer aan wat ik wil

en meestal meestal wil ik dan nog meer