Dag 16 – “Blessing in disguise”

Ik ben gezegend. Een geluk bij een ongeluk. Een blessing in disguise. Vorig jaar werd ik toegelaten tot de internationale community van docenten die onderwijs vernieuwen (met behulp van Appleproducten), Apple Distinguished Educators. Hierdoor had ik een netwerk van scholen, van docenten, die voordat de scholen hier sloten hun ervaringen al gedeeld hadden. Dit kon ik meenemen in mijn adviezen aan de schoolleiding, aan het bestuur.

Ik heb geen kinderen en geef dus ook geen thuisonderwijs. Ik gaf weinig lessen voordat dit alles begon. Ik had dus de tijd om mij te richten op de ondersteuning. De technische ondersteuning van leerlingen (“klik op dat knopje”), de technische en didactische hulp voor collega’s (“heb je hier al aan gedacht voor het geven van feedback”, “je kan hiervoor gebruik maken van die tool”), de adviezen en administratieve ondersteuning van de schoolleiding en het bestuur. Filmpjes maken, website maken voor het delen van tips en het succesvol inzetten van Teams.

Al jaren wilde ik Teams laten landen in onze organisatie, in mijn Team. Dat ging moeilijk, er was geen noodzaak. De noodzaak diende zich aan, daar had ik nou ook weer niet om gevraagd. Hoe wij nu Teams gebruiken, is een blessing in disguise. Een geluk bij een ongeluk. De omslag naar een professionele en productieve manier van communiceren. Er valt nog genoeg te winnen, maar we hebben een mega stap gezet. Een blessing in disguise.

En ach, als je dan vanuit het kantoor naar het heerlijke zonnetje kijkt, naar huis fietst en de wolken ziet komen. Glimlach je nog steeds. Ik ben gezegend. Ik kan nog naar kantoor. Ik zit niet in volledige quarantaine. Zie zo af en toe nog wat andere mensen.

Could it be a blessing in disguise

It’s the scars that make you stronger

It’s the hard times that make you rise,

It’s the sweet things that only time bring, yeah

Gonna ride back a blessing in disguise