“Mèvrouw!”, zo onderbrak leerling G. (16 jaar) mij terwijl ik opdrachten aan het bespreken was. Gedecideerd. Met duidelijke stem. Ik verwachtte dat ik een fout had gemaakt en dat hij mij gaat verbeteren.

Niets was minder waar. “Ik krijg honger van uw shirt. Kunt u volgende keer gèwoon iets normaals dragen? Of uw jasje dicht doen.”

Uiteraard greep ik die kans om hem iets belangrijks te leren over ‘binnenjasjes’, die hoeven niet dicht te kunnen. Althans, die van mij kunnen niet dicht 😇😂😅.