Een nacht van een brugklaskamp

Wat een nacht. Wat. een. nacht!

Ik zat alleen in de gang van het meidengebouw. Elke minuut werd onder luid gekraak een deur heel langzaam geopend, schoot een klein koppie om de hoek, of verscheen de lens van een smartphone om het hoekje. “Ze zit er nog!” BAM! Deur vliegt weer dicht.

Leerlingen (meervoud) die een kies verliezen. Een mega bloedneus. En ik als gangwacht. 1 nacht. Bij elke plasbeurt van mijn kant levert dat een feestje in de andere gang op, “ze is weg!” … “ze is er weer!”. En als kakkerlakken in het licht schieten ze de diverse kamers weer in.

“Het is half één, je hóeft van ons niet te slapen. Maar zorg dat de mensen die willen slapen dat wel kunnen, dus záchtjes!” In alle kamers klinkt geklets en gegiechel.

“Kom op, het is twee uur. Het is klaar met steeds plassen en de kamers uitgaan. We blijven nu ín de kamer!” In de helft van de slaapruimtes líjkt het rustig, het lukt ze om niemand te storen. De andere maken bijna herrie.

“Wat knap jullie hebben het gehaald, het is drie uur, nu gaan we echt slapen. Dus hup, ieder in het eigen bed, slaaphouding en licht uit.” “Mevrouw, wanneer gaat u nou eindelijk slapen? Gaat u echt niet slapen totdat wij slapen? Wat zielig!”

En dan is het half vier, uit een derde van de kamers komt nog luidruchtig geklets. De grootste groep slaapt en de gang is steeds kouder geworden en zo komt het dat ik in mijn slaapzak aan het begin van de gang liggen.

De dichtstbijzijnde deur kraakt, het handvat beweegt heel langzaam naar beneden, de deur gaat op een kier. “Ja, ik zit er nog. En de volgende die naar buiten stapt heeft een probleem.” Vijf minuten later zit er eentje op de strafstoel in de gang, deel ik laatste waarschuwingen uit in de individuele kamers, geniet ik van de rust op de gang en ga ik “slapen” met mijn deur open. Het is half vijf, de deuren bleven dicht. Het is gelukt, ik heb “gewonnen”, al denk ik dat de andere partij de eigenlijke winnaar is.

Tot de morgen komt (voor mij na anderhalf uur slaap) en ik de échte winnaar zal zijn, mijn overwinningsliedje komt van Jochem Myjers show Adéhadé met de prachtige hyperactieve tekst “wakker worden”. Na zelf wakker geworden te zijn en mij opgefrist te hebben ga ik, voordat ik begin met de voorbereidingen van het ontbijt, de kamers langs, bewapend met speaker en “Wakker Worden” op vol volume. “Goedemorgen allemaal!!” (Gratis tip: dit liedje zit in “Hoofdstuk 17” in Spotify op 00:49)

Alle meiden: “Uhhhhg”

Ja, ik heb gewonnen. De rest van de dag werd er gesport en klagen was geen optie, ze waren immers zelf de (wed)strijd aangegaan.