Mijn collega heeft een belangrijk gesprek en heeft mij gevraagd in die tussentijd bij haar klas te zitten. Als oppas eigenlijk. Zij had de les opgestart, instructie gegeven en de leerlingen aan het werk gezet met de opdracht op het bord.

Mijn taak was alleen daar zijn voor het geval dat. Ik kan het niet laten, aangezien het ook mijn vak is, om rond te lopen, in gesprek te gaan over het onderwerp, tips ter verbetering te geven en vragen te beantwoorden.

Het gesprek loopt uit en de volgende klas staat voor de deur. Mijn collega stuurt een bericht of ik ze binnen wil laten. Punt. Ik kan mezelf weer niet bedwingen en vraag na waar leerlingen mee bezig zijn (dat verschilde nogal per leerling omdat ze bij mijn collega op verschillende sporen van de route werken) en probeer zo goed en zo kwaad mogelijk ze allemaal te helpen om aan de slag te gaan.

Een leerlinge op de voorste rij slaat mijn werken gade, knijpt met haar ogen en zegt: “Mevrouw, krijgt u hier eigenlijk voor betaald?”