Ik vertel dat als een lampje in een parallelschakeling stuk gaat, de anderen aan blijven. Dat dit bij een serieschakeling niet zo is hadden ze al tijdens een practicum ervaren.

Ik zie leerling S. (14 jaar) even denken, om vervolgens zijn vinger op te steken: “Maar mevrouw, als er door iets je aan één oog blind wordt, dan blijft de ander het gewoon doen. Dus eigenlijk zijn wij eigenlijk ook parallel geschakeld?”

Ik hou wel wat dit soort gedachtenexperimenten en geef hem dus ook gelijk: “Ja, als je het zo bekijkt inderdaad ja!”

Heerlijk toch?!