Vervolg van het gesprek gisteren over mijn haar. Leerling M. kijkt mij nogmaals aandachtig aan na haar ontdekking dat ik niet grijs ben en mijn haar niet verf.

Leerling M. (14 jaar) vol verbazing en gemeende interesse: “U draagt uw haar nooit vast hè?”

Ik leg uit dat ik dit als kind altijd heel pijnlijk en vervelend vond en dat ik het daarom nooit wilde en nu bijna is wie ik ben.

Ik: “Ik hockey zelfs zo. Enige, echt enige keer dat ik het vervelend vind, is als het heel warm is en ik dan zo’n warme nek krijg.”

Leerling M.: “Weet u wat u moet doen! Ga kaal! Dan zijn al die problemen opgelost, alleen maar voordelen.”

Ondertussen begint de rest van het groepje te scanderen: “Ga kaal! Ga kaal!”

Leerling M.: “Ziet u, die meneer heeft het ook, het kan dus gewoon. Weet u, vraag anders even aan hem welke shampoo hij gebruikt. Vindt hij vast leuk.”