Het kiezen van je vakkenpakket, wij zien het als een keuze voor je toekomst. Leerlingen kijken toch iets vaker naar de korte termijn (helaas).

Leerling: “Ik wil later de economische kant op. Én iets met kinderen. Welke vakken heb ik dan nodig?”

Ik leg uit welke vakken ik denk dat de leerling daarvoor nodig heeft. De leerling kijkt teleurgesteld.

Leerling: “Echt?! Heb ik dát vak (verwijzend naar een van de vakken die ik noemde) dan nodig? Ah nee! Dan zit ik nog langer aan die docent vast.”

Ik zie de gedachten door het koppie gaan. Het blijft even stil.

Leerling haalt de schouders op en heeft een besluit genomen: “Ach, dan maar niet met kinderen werken.”

Gekozen voor de nabije toekomst. Kunnen wij pubers wel vragen om zulke beslissingen te maken als hun brein nu niet in de fase is dat ze écht rekening kunnen houden met de lange termijn? Of til ik er nu te zwaar aan en komt op de een of op de andere manier uiteindelijk allemaal wel gewoon goed?