Not in it for the fame!

We zijn bezig met de afronding van het hoofdstuk. Mijn stagiair staat voor de klas en geeft ze tips voor het leren van de toets.

Bij de laatste tip geeft hij hen de naam van een docent met een eigen YouTubekanaal: “Als je op zijn naam zoekt vind je allemaal handige filmpjes waar de stof nog een keer wordt uitgelegd.”

Een leerling die redelijk achterin zit, draait zich naar mij toe: “Mevrouw, wij hebben dat toch helemaal niet nodig. Wij hebben al onze eigen docent die dit voor ons doet. Best speciaal.”

Een ander vult aan met: “Ja, echt speciaal! U bent de enige hier die dat doet.”

Opeens slaat hun fantasie op hol: “Misschien hè, worden uw filmpjes ook wel op andere scholen gebruikt!”

Ze keken me heel verbaasd aan toen ik uitriep: “Ik hoop het niet!”

Daarom vulde ik mezelf snel aan met een uitleg: “Ik maak die filmpjes voor jullie, zo zeker ben ik er niet over dat ik hoop dat veel mensen het zien.”

Het lijkt bijna alsof ze medelijden met mij hebben maar doen er toch nog een schepje bovenop: “Toch heeft u op 1 filmpje al meer dan 10.000 views!”