Ik heb een leerling die al dit hele schooljaar in een korte sportbroek naar school komt. Fascinerend. Echt mega interessant.

Dan moet je net mij hebben. En kan ik het regelmatig niet laten om er een kleine opmerking over te maken in de trant van of het niet koud is of dat er echt geen sprake is van een weddenschap, grapjes over warmbloedig, je kent het wel.

Vandaag loop ik door de gang en zie hem weer staan in z’n korte broek. Kijk nog eens goed en zie dat hij teenslippers aan heeft.

Ik kijk en lach. Hij heeft het meteen door en moet ook lachen.

Leerling: “Ja mevrouw. Ik krijg nu een broodje kip.”

Ik: “Ha! Dus toch een weddenschap!”

Leerling: “Nee, alleen de slippers hoor. De korte broek had ik gewoon gezegd dat doe ik tot einde van het jaar, maar ga gewoon nog even door.”

Ik: “Maar heb je het echt nooit koud zo dan?”

Leerling: “Nee, het valt echt meer mee dan je denkt.”

Ik: “Maar vind je moeder dat wel goed, dat je zo de deur uit gaat?”

Leerling: “Ja, hoor, dat is prima. De slippers alleen niet denk ik, maar dat maakt niet uit, ze was vanmorgen állang weg!”