Daar sta je dan
Je zag dit moment al zo vaak in je dromen
En daar is ’t dan
De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier
Ben je er klaar voor?
Kun je dat ooit echt zijn?
Daar sta je dan Ieder mens heeft een taak in dit leven
Alles gedaan om je voor te bereiden
Daar is het dan
Je belooft dat je alles zult geven
Iedere stap die je zette die leidde naar hier
En kijk om je heen
Wij lopen met je mee
(songtekst Koningslied – John Ewbank)
De dag waarvan we wisten dat hij ging komen, de leerlingen leefden er al dagen, weken, maanden naar toe. En eerlijk is eerlijk, heel veel docenten vast ook wel. Voor mij kwam hij plots, natuurlijk hij stond al weken in mijn planningen maar toch was hij daar opeens. De laatste lesdag.
Zijn ze er klaar voor? Heb ik alles gedaan om ze voor te bereiden. We laten ze nu los om de toetsweek in te gaan, maar lopen wel met ze mee.
We lopen niet alleen mee om ze te helpen maar ook om te zorgen dat ze niet spieken, tja dat hoort dan ook bij onze ‘taak in dit leven’. Zowel voor docent als leerling start nu een korte periode van meer (les)vrije tijd, maar wel gevuld met scherpe deadlines en de nodige dosis stress.
De leerlingen zijn er klaar voor, of is het eigenlijk klaar mee…? Waarom ze boeken meegenomen hebben naar school is voor ieder een raadsel. Motivatie om ze te gebruiken is er toch niet.
“Maar mevrouw-houw! Het is de laatste les, we moeten wat leuks gaan doen!”
Zat ik er even naast met de gedachte dat we de stof af moesten hebben voor de toetsweek zodat ze ook daadwerkelijk alles gehad hebben wat in de toets voorkomt, dit is vast een docenten beginnersfout. Om mij heen zie ik leerlingen door de gangen zwerven, docenten kijken filmpjes met klassen en de productiviteit zakt tot het nulpunt.
Ik werk hard, zij werken hierdoor een beetje. Tijdens de dag geef ik een beetje mee of toe, het is maar hoe je het bekijkt. Ik werk wat minder hard, zij werken nog iets minder. En je zal het niet geloven, met één klas had ik uiteindelijk alles af, konden we toch nog het lesdoel van vandaag behalen: filmpje kijken.
“Mevrouw mogen we weer die filmpjes kijken waar mensen aan elkaars kont ruiken? U weet wel dat programma in het donker.”
Ik weet wat ze bedoelen. De laatste les zijn we het eindelijk met elkaar eens over het lesdoel, doel bereikt lijkt mij. Als afsluiting van mijn lessen van vandaag wens ik ze allemaal een fijne vakantie. Terwijl wij allemaal weten dat het nog geen vakantie is, nog niet en dat wij elkaar volgende week weer zien. Toch voelt het goed om te zeggen en voor de leerlingen om te horen.
Ik heb alles gegeven dit jaar, nu gaan zij het laatste beetje wat ze hebben geleerd loslaten, hopelijk door het goed op papier te zetten. Ze laten het los tot we over een paar maanden weer aan de slag moeten samen. Dan beginnen we weer van voor af aan, ik heb er nu al zin in! Nu de leerlingen nog!