Dag 55 – “Bells of freedom” Het leven van een docent is simpel. De bel gaat, je geeft je les tot de bel weer gaat. Hoe goed of hoe slecht het ook gaat, de bel zal altijd weer gaan. Hij stoort je in je verhaal of je bent saved by the bell. Maar wat als die bel uitgaat? Ondertussen is[…]

Ga verder met lezen …

“Mèvrouw!”, zo onderbrak leerling G. (16 jaar) mij terwijl ik opdrachten aan het bespreken was. Gedecideerd. Met duidelijke stem. Ik verwachtte dat ik een fout had gemaakt en dat hij mij gaat verbeteren. Niets was minder waar. “Ik krijg honger van uw shirt. Kunt u volgende keer gèwoon iets normaals dragen? Of uw jasje dicht doen.” Uiteraard greep ik die[…]

Ga verder met lezen …

Soms moet je gewoon niet net langs een lokaal lopen en op basis van die ene zin die je opvangt een conclusie trekken. Er worden soms namelijk echt gekke dingen gezegd, waar je de context van moet kennen, waar je even in het hoofd van de leerling moet kruipen of waar je even moet wachten en kijken om het te[…]

Ga verder met lezen …

Leerling C. (13 jaar): Mevrouw, wat staat er op uw shirt? Ik dacht eerst dat het katten waren. Maar nu ik langer kijk lijkt die zwarte met wit op een biefstuk. En die andere lijkt op sushi. Wat zijn het nou? Ik: Het zijn katten. Volgens mij heb jij gewoon een beetje honger…

Ga verder met lezen …